Tromba de auga

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Trombas de auga preto das Bahamas.

A tromba de auga (waterspout en inglés), é un embude contendo un intenso vórtice ou turbillón que ocorre sobre un corpo de auga, usualmente conectado a unha nube cumuliforme. As trombas de auga divídense en dous tipos: tornádicas e non tornádicas. Como o seu nome claramente indica, as primeiras son tornados, xa sexa formados sobre a auga ou formados en terra e que pasaron logo ao medio acuoso, mentres que as segundas, aínda que similares en aparencia, non son tornados.

Trombas tornádicas[editar | editar a fonte]

As trombas tornádicas son tornados sobre a auga, cuxa formación depende da existencia do denominado mesociclón, un sistema de baixa presión na escala de 2 a 10 km, que se forma dentro dunha tormenta eléctrica moi severa, organizada e persistente denominada supercela. Este tipo de trombas son máis raras, por canto os tornados en xeral fórmanse nos continentes, onde a fonte de calor superficial e os contrastes de masas de aire son maiores. Os danos que produce un tornado son moi severos, por canto implican ventos de até 512 km/h (F5 na escala Fujita).

Trombas non tornádicas[editar | editar a fonte]

As trombas non tornádicas (tamén se denominan fair weather waterspout en inglés), non están asociadas á tormenta do tipo supercelda e son moito máis comúns que as tornádicas.

En xeral fórmanse baixo a base de grandes cúmulos ou de cumulunimbus e a súa severidade de cando en cando excede o tipo F0 na escala de Fujita (menos de 116 km/h), aínda que representan de calquera xeito un risco serio para a navegación. A rotación orixínase desde as capas inferiores do chan e non depende da preexistencia dun mesociclón.

Este tipo de trombas mariñas teñen unha dinámica similar a outros fenómenos moi comúns, os diaños de area ou simplemente turbillóns de area ou de terra, a miúdo observables en praias e desertos, aínda que é máis intensa. Ambos os vórtices fanse visibles onde o vento levanta partículas do chan con relativa facilidade (xa sexa area, terra ou auga) e non poderían advertirse por exemplo nun bosque ou pradaría. O aire é máis húmido sobre a auga e pode condensarse ao haber un forte descenso da presión atmosférica, o cal o fai visible coa forma de "nube embude". Esta caída de presión é xustamente o que sucede no interior do turbillón.