Tarsicio

Tarsicio

Biografía
Nacemento	c. 246 Roma
Morte	14 de marzo de 265 (18/19 anos) Roma
Causa da morte	Homicidio  (Lapidación )
Acólito
Actividade
Ocupación	Acólito
Período de tempo	Imperio Romano
Lingua	Lingua latina
Enaltecemento
santo
Día de festividade relixiosa	15 de agosto
Cronoloxía
	canonización

San Tarsicio foi un mozo que morreu martirizado mentres defendía un sagrario no seu peito, na Vía Apia de Roma en torno ao ano 267 ou 268, durante o goberno do emperador Valeriano.

É venerado como patrón dos acólitos. O Martiroloxio romano celebrábao o 15 de agosto.

Traxectoria

San Tarsicio foi un mozo convertido ao cristianismo a mediados do século III, que colaboraba como acólito da Igrexa de Roma nas catacumbas durante a persecución aos cristiáns por parte da administración do emperador Valeriano.

Despois de participar nunha Misa nas catacumbas de San Calisto foi comisionado polo bispo de Roma, Sisto II (257-258) para levar a eucaristía aos cristiáns que estaban no cárcere, prisioneiros por proclamar a súa fe en Cristo. Pola rúa atopouse cun grupo de mozos pagáns que lle preguntaron que gardaba baixo o seu manto. Tarsicio negouse a dicilo, e os outros atacárono con pedras e paus, posiblemente para roubar o que levaba. O mozo preferiu morrer antes que entregar o que el consideraba un tesouro sacro. Outros detalles máis lendarios indican que, cando estaba a ser apedreado, chegaría un soldado chamado Cuadrato, catecúmeno cristián, quen recoñeceu a Tarsicio e afastou aos atacantes. Tarsicio encomendoulle antes de morrer que levase a comuñón aos encarcerados no seu lugar.

Hoxe non existe unha identificación plena da súa sepultura, aínda que a igrexa de San Silvestre in Capite, unha basílica menor de Roma, atribúese posuír as súas reliquias.

Padroeiro

No catolicismo, san Tarsicio é o patrón dos acólitos e ministros da Eucaristía, ademais daquelas persoas que reciben a primeira comuñón.