Santiago Gómez Tato
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1885 (138/139 anos) Cerdedo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , xornalista |
| Lingua | Lingua castelá |
Santiago Gómez Tato, nado en Cerdedo cara a 1885, foi un escritor e xornalista galego.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo do notario Jesús Gómez Veiga que estivo destinado no Concello de Cerdedo. Emigrou a Buenos Aires a principios dos anos vinte do século XX. Colaborou na revista Relieves de Coronel Dorrego, en Nueva Era, Eco del Tandil e Derecho de Tandil, e en Céltiga, El Heraldo Gallego, Correo de Galicia e Vida Gallega. Visitou en varias ocasións a súa comarca natal e deixou as súas impresións sobre as súas feiras no periódico Umia y Lérez. Instalouse en Rosario nos anos vinte. Tamén colaborou en Mundo Gráfico. En 1931 dirixiu o periódico La Voz del Pueblo de Martínez (Buenos Aires).[2]
Obras[editar | editar a fonte]
- De la tierra meiga: (cuadros, tipos y costumbres gallegas), 1924.
- Céltiga: Pinceladas gallegas, 1924.
En abril de 1925 anunciaban a saída de dúas novelas: En la soledad de mi aldea e Los eternos caciques.
- Obra reunida (2021). Morgante. 270 páxs. ISBN 978-84-19040-00.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou en Buenos Aires con Herminia Sánchez Míguez en xullo de 1925.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Vida Gallega, 1-4-1925, p. 29.
- ↑ "La página de Martínez. Historia". Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2016. Consultado o 01 de decembro de 2016.
- ↑ El Heraldo Gallego, 19-7-1925, p. 1.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- "Gómez Tato, Santiago" en Gran Enciclopedia Gallega Silverio Cañada.