Karel Bossart
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de febreiro de 1904 Antuerpen, Bélxica |
| Morte | 3 de agosto de 1975 (71 anos) San Diego, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade Libre de Bruxelas Universidade Libre de Bruxelas |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Construción |
| Ocupación | enxeñeiro |
Premios | |
Karel Jan Bossart, nado o 9 de febreiro de 1904 en Antuerpen (Bélxica) e finado o 3 de agosto de 1975, foi un enxeñeiro e deseñador de foguetes espaciais.[1][2]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Bossart graduouse en enxeñaría de camiños en 1925 na Universidade de Bruselas. Conseguiu unha bolsa da Fundación Belgo-Americana para a Educación para poder estudar no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts, especializándose en estruturas de aeronaves. Quedou a traballar nos Estados Unidos en varias compañías aéreas, incluíndo Edward Budd Manufacturing Company, onde se familiarizou co uso do aceiro inoxidábel na fabricación vagóns de tren. En 1945 chegou a xefe de estruturas de Convair (daquela, Consolidated-Vultee Aircraft) en California, entrando en contacto co mundo da foguetería durante o proposta de Convair para o proxecto MX-774 da Forza Aérea para deseñar un mísil capaz dun alcance de 8000 km. Bossart convenceu á Forza Aérea de pasar á fase de programa de probas para o MX-774, usando algunhas das súas innovadoras ideas, como o uso de tanques de propelente presurizados monocasco que serían a base dos mísiles e foguetes Atlas. O proxecto MX-774 foi cancelado en 1947 tras varios lanzamentos non completamente exitosos e debido á falta de fondos, pero despois da detonación da primeira bomba nuclear soviética en 1949 foi retomado na forma do proxecto MX-1593, comezado en 1951 e con Bossart á cabeza tras gañar Convair o contrato para o seu desenvolvemento. Bossart renomeu o proxecto como Atlas en honor ao titán mitolóxico. En 1957 Bossart foi nomeado Director Técnico de Aeronáutica en General Dynamics (agora propietaria de Convair) e o 17 de decembro dese mesmo ano tivo lugar o primeiro voo exitoso dun mísil Atlas. Ao ano seguinte a Forza Aérea concedeulle un premio polo seu traballo e contribucións ao desenvolvemento do primeiro mísil balístico intercontinental estadounidense. En 1959 gañou o trofeo Collier. Bossart retirouse en 1967, finando oito anos despois.[1][2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Mark Wade (2022). "Bossart, Karel Jan 'Charlie'" (en inglés). Consultado o 15 de setembro de 2022.
- ↑ 2,0 2,1 New Mexico Museum of Space History, ed. (2021). "Karel J. Bossart" (en inglés). Consultado o 15 de setembro de 2022.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Karel Bossart  |
