Illa Clavering

Clavering
<div style="position: absolute; z-index: 2; top: %; left: %; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;"> Illa Clavering
Mapa da illa
Situación
País	Dinamarca
Mar	Mar de Groenlandia
Coordenadas	74°16′N 21°00′O
Xeografía
Superficie	1.535 km²
Longura máxima	58 km.
Largura máxima	40 km.
Punto máis alto	1.650 m. Ortlerspids
Demografía
Capital	Eskimonæs (histórica)
Poboación	Deshabitada

A illa Clavering é unha grande illa no leste de Groenlandia na Baía de Gael Hamkes, ao sur de Wollaston Foreland.

A estación de radio e meteorolóxica de Eskimonaes (Eskimonæs) estaba nesta illa. Foi ocupada por persoal danés e capturada polas tropas alemás da Wehrmacht en 1943. O lugar onde instalouse a estación tamén fora a localización do último establecemento Inuit no nordés de Groenlandia ao redor de 1823..

Historia

A illa foi chamada así pola segunda Expedición Alemá ao Polo Norte 1869-70 como "Clavering Insel" para conmemorar a Douglas Charles Clavering (1794-1827), comandante do Griper na viaxe de 1823, que explorou a área e, na beira meridional desta illa fixo o primeiro (e último) encontro que os europeos fixeron cos extintos Inuit do nordés de Groenlandia.

A finais de agosto de 1823, Clavering e a tripulación do 'Griper' atopáronse cunha tribo de doce Inuit, incluíndo homes, mulleres e nenos. No seu diario, Clavering describiu a súa tenda de pel de foca, canoa, e roupa, os seus arpóns e lanzas con punta de óso e ferro meteórico, e o seu aspecto físico ("pel de cor cobriza", pelo negro e caras redondas; As súas mans e pés moi carnosos, e moi inchados"). Comentou a súa destreza en desollar unha foca, o costume de rociar auga sobre unha foca ou unha morsa antes de pelala, e o seu asombro ante a demostración de armas de lume para a caza.

Os visitantes europeos ao Nordeste de Groenlandia antes de 1823 reportaron evidencias dun extenso asentamento inuit na rexión, aínda que non atoparon humanos. As expedicións posteriores, comezando coa Segunda Expedición alemá ao Polo Norte en 1869, atoparon os restos de moitos antigos asentamentos, pero a poboación aparentemente extinguiuse durante os anos intermedios.

Os ósos de muskoxen atopáronse en sitios inuit na illa, pero ningún de tales animais foron divulgados por Clavering en 1823. Un número grande de ósos da lebre ártica suxiren que os Inuit víronse abrigados á caza menor despois da extinción dos bois almiscreiros (muskoxen) na zona. Despois da desaparición dos seres humanos, os bois almiscreiros volveron, e o primeiro par de muskoxen vivos traídos a Europa capturáronse na illa Clavering en 1899.

Eskimonaes

A radio de Eskimonaes e a estación de telégrafo instaláronse nunha península pequena na costa do sur da illa Clavering. O lugar chamouse Eskimonæsset pola Expedición 1929-30 a Groenlandia Oriental dirixida por Lauge Koch, no sitio do asentamento abandonado de catro casas dos inuit, dos cales dúas escaváronse nese momento. A estación construíuse como base científica e tamén utilizouse máis adiante como base pola expedición de tres anos a Groenlandia do leste, así como por outros científicos de 1931 a 1939. De 1941 a 1943, converteuse na sede da patrúlla danesa North-East Greenland Sledge Patrol.

Durante a guerra, o nome de código usado para a Estación de Eskimonæs pola Garda Costeira dos Estados Unidos foi Bluie East Five, o mesmo nome de código usouse máis tarde para Mykbukta logo da destrución de Eskimonæs. O edificio principal de Eskimonaes foi queimado por unha patrulla militar alemá o 23 de marzo de 1943, e o sitio foi bombardeado pola Forza Aérea dos Estados Unidos o 14 de maio do mesmo ano. A estación queimada sería substituída pola estación de Dødemandsbugten, tamén coñecida como estación de Ny, que se construíu preto máis ao leste ese mesmo ano. A Dødemandsbugten sucedeuna en 1944 Daneborg e as ruíñas das dúas estacións anteriores están agora abandonadas e permanecen esencialmente inalteradas como un monumento conspicuo aos acontecementos dos tempos da guerra. Os esforzos da Patrulla de Zorra do Nordés do Groenlandia encabezada por Ib Poulson na segunda guerra mundial narráronse logo da guerra polo escritor inglés David Armine Howarth no seu libro de 1951 The Sledge Patrol.

Xeografía

Illa Clavering é unha illa costeira, separada do continente por un estreito no Groenlandia Mar. O seu punto máis alto é o Ortlerspids de 1650 m de altura e a illa ten unha superficie de 1.534´6 km² e unha liña de costa de 165´4 km . O Halle Range (Hallebjergene) é unha cadea montañosa de 1.200 m de altura na parte sueste da illa Clavering. Chámase así por Lauge Koch durante a súa expedición de 1929 a 1930.

Algunhas illas pequenas localízanse preto, tales como as Illas Finsch ao sur e Illa Jackson ao sueste na boca da baía.

Véxase tamén

Bibliografía

• Glob, P.V. 1946: Eskimo settlements in Northeast Greenland. Meddelelser om Grønland 144(6), 40 pp.