Formato de 35 mm
O formato de 35 mm, ou simplemente 35 mm, é o nome común para o formatos de película ou de sensor de 24×36 mm usados na fotografía. Ten unha relación de aspecto de 3:2, e un tamaño na diagonal de aproximadamente 43 mm. Emprégase en innumerábeis aplicacións fotográficas, que inclúen cámaras telemétricas (analóxicas e dixitais), cámaras dixitais sen espello, cámaras reflex dixitais, cámaras compactas e cámaras de película desbotables.
Na fotografía dixital é máis coñecido como formato completo, full frame, FF ou FX, sendo esta última forma unha marca rexistrada de Nikon.
Historia[editar | editar a fonte]
Foi creado por Oskar Barnack coa introdución da súa cámara Leica na década de 1920, polo que tamén é coñecido como formato Leica ou formato Barnack.[1] O nome 35 mm fai referencia ao ancho total da película no formato 135, un cartucho de película perforada, o máis usado en fotografía ata a invención das DSLR de formato completo.
Historicamente, a este formato tamén se lle coñece como formato miniatura ou formato pequeno, para diferenciarlo dos formatos medio e grande.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Walter, Thomas (2005). Mediafotografie: analog und digital (en inglés). Springer.
- ↑ Warren, Bruce (2003). Photography: A Concise Guide. Cengage Learning.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Formato de 35 mm |