Diego Medrano
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1978  (45/46 anos)Oviedo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Oviedo |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , poeta |
| Xénero artístico | Poesía |
| Lingua | Lingua castelá |
Diego Medrano Fernández, nado en Oviedo en 1978, é un escritor asturiano en lingua castelá.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Deuse a coñecer co libro Los héroes inútiles, onde aparece a correspondecia completa entre Diego Medrano e Leopoldo María Panero. O seu primeiro libro de poemas, tamén publicado en 2005, El hombre entre las rocas, é unha especie de caderno de escritura onde se confunde o poético e o narrativo.
A principios de 2006 publicou a súa primeira novela, El clítoris de Camille, transgresora e de difícil clasificación. Tamén en 2006 publicou un libro de microrelatos, Los sueños diurnos. Manual Para amantes, pobres y asesinos, onde a través de 300 microrrelatos deambulan personaxes extremos e depauperados.
En La soledad no tiene edad combina contos extensos e curtos, con títulos como "Bragas", "Nembutal", "Urinarios", "Mahou", "Atapuerca" ou "Sirenas".
En 2008 editou o poemario Agua me falta.
É colaborador habitual do xornal El Comercio de Xixón.
