Boubacar Boris Diop

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaBoubacar Boris Diop

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento26 de outubro de 1946 Editar o valor em Wikidata (77 anos)
Dakar Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSenegal Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónguionista , xornalista , escritor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
IMDB: nm2214338 Editar o valor em Wikidata

Boubacar Boris Diop, nado en Dakar o 26 de outubro de 1946, é un escritor e xornalista senegalés. No ano 2000, recibiu o Gran premio literario da África negra polo conxunto da súa obra[1].

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou literatura e filosofía en Dakar e deu clases ata 1981 desas materias en varios centros de ensino secundario senegaleses e foi conselleiro técnico do ministerio de cultura. Realizou un curso de xornalismo na Universidade de Dakar, traballou tamén como xornalista en diversos periódicos locais e en 1986 foi un dos fundadores de Sud Magazine primeiro xornal independente do Senegal[2], e tamén colaborou co Neue Zürcher Zeitung, Afrique, perspectives et réalités ou Chimurenga. A partir de 1996 foi director de Le Matin de Dakar[3]. En 1998 por iniciativa dos xornalistas Nocky Djendanoum e Maimouna Coulibaly viaxou a Ruanda, canda outros dez escritores africanos, para participar nun proxecto literario sobre o xenocidio de Ruanda:" Rwanda: écrire par devoir de mémoire" para o que escribiu a novela Murambi, le livre des ossements e esa experiencia tamén foi fundamental para comezar a escribir en lingua wolof[4].

Obras[editar | editar a fonte]

Novelas[editar | editar a fonte]

  • Le Temps de Tamango, París, L’Harmattan, 1981, coll. Encres noires. Réédition : París, Le Serpent à Plumes, 2002, coll. Motifs (Prix du bureau sénégalais du droit d’auteur)
  • Les Tambours de la mémoire, París, L’Harmattan, 1991, coll. Encres noires (Grand prix de la République du Sénégal pour les lettres)
  • Les Traces de la meute, París, L’Harmattan, 1993, coll. Encres noires
  • Le Cavalier et son ombre, París, Stock, 1997 (Prix Tropiques)
  • Murambi, le livre des ossements, París, Stock, 2000. Réédition enrichie d'une postface de l'auteur : París, Éditions Zulma, 2011, réedition Éditions Zulma en poche : coll. Z/a, 2014.
  • Doomi Golo, Dakar, Papyrus, 2003 (en wolof)
  • L’Impossible Innocence, París, Éditions Philippe Rey, 2004 (ISBN 978-2-84876-013-1)
  • Kaveena, Éditions Philippe Rey, 2006 (ISBN 2-84876-051-6)
  • Les Petits de la guenon, Éditions Philippe Rey, 2009 (tradución libre da súa obra en wolof Doomi Golo) (ISBN 978-2-84876-145-9)

Teatro[editar | editar a fonte]

  • Thiaroye, terre rouge, París, L’Harmattan, 1990

Ensaios[editar | editar a fonte]

  • Négrophobie, avec Odile Tobner et François-Xavier Verschave, Les Arènes, 2005 (ISBN 978-2-912485-81-6)
  • L'Afrique au-delà du miroir, Éditions Philippe Rey, París, 2007 (ISBN 978-2-84876-068-1)
  • La Gloire des imposteurs : Lettres sur le Mali et l'Afrique (avec Aminata Dramane Traoré), Éditions Philippe Rey, París, 2014 (ISBN 978-2-84876-232-6)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Grand prix littéraire de l'Afrique noire" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 03 de marzo de 2016. Consultado o 18 de novembro de 2016. 
  2. ↑ Emmanuel Kwaku Akyeampong e Henry Louis Gates (2012)Dictionary of African Biography, Volume 6, OUP USA, p. 214
  3. ↑ Boubacar Boris Diop en africultures.com
  4. ↑ Boubacar Boris Diop: « Au début du génocide au Rwanda, je confondais victimes et bourreaux » Jeune Afrique, 4 de abril de 2014
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Boubacar_Boris_Diop&oldid=5834811»