Antonio Parga Sánchez
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 14 de xuño de 1882  A Coruña, España |
| Morte | 8 de novembro de 1942 (60 anos) Tashkent |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
Familia | |
| Fillos | Carmen Parga |
Antonio Parga Sánchez, nado na Coruña o 14 de xuño de 1882 e finado en Tashkent o 8 de novembro de 1942, foi un militar galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Maquinista da Armada. En 1903 aprobou o exame de aprendiz de maquinista. En marzo de 1906 foi chamado para prestar servizo en Ferrol. En septembro de 1915 pasou a ser terceiro maquinista, en marzo de 1918 segundo maquinista e en febreiro de 1923 primeiro maquinista. Dende xaneiro de 1924 a xullo de 1925 foi alumno na Academia de Enxeñeiros Maquinistas de Ferrol pasando a ser profesor da mesma en 1929. Foi condecorado en xaneiro de 1911 coa Medalla da Campaña de Melilla; en marzo de 1912 coa Cruz de Prata ao Mérito Naval con motivo da avaría do cruceiro Reina Regente en xaneiro anterior e coa Medalla de Prata da Real Orde de Sabela a Católica polo servizo prestado durante a folga ferroviaria dese ano, e en xaneiro de 1929 coa Cruz ao Mérito Naval de 1ª Clase. Membro da UGT e afiliado á Agrupación Socialista de Ferrol. Perteneceu á masonaría co nome simbólico de «Pablo Iglesias» formando parte da loxa «Francisco Suárez nº 10». En 1931 ingresou no Corpo de Intervención Civil da Mariña trasladándose a Madrid en 1932 onde se incorporó á Agrupación Socialista. Ascendido a capitán maquinista da Armada,[1] dende abril de 1932 foi xefe de Administración de 3ª Clase. Finalizada a guerra civil exiliouse na Unión Soviética onde estaban os seus fillos Antonio e Carmen Parga Parada, casada con Manuel Tagueña Lacorte.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ La Voz de Galicia, 7-4-1932, p. 9.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Parga, Carmen (2002). Antes que sea tarde. Madrid: Compañía Literaria. ISBN 9788482130439.