Fusaiola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fusaiola do século XII ou XIII atopada en Polonia.
Debuxo dun fuso e máis dunha fusaiola prehistóricos.

Unha fusaiola[1] é unha pequena peza simétrica cun buraco na parte central (o eixo de rotación). Esta peza colócase no extremo inferior do fuso e permite enfiar as febras dun elemento téxtil a través da torsión, un movemento semellante ao dunha buxaina. Hai constancia do seu emprego dende a prehistoria (data, cando menos, do século III ou IV antes da Nosa Era); e é frecuente atopala durante as escavacións nos sitios arqueolóxicos. Algúns dos materiais usados para a súa fabricación son o xiz, a pedra calcaria, a arxila ou os restos de cerámica. As formas máis sinxelas e arcaicas son as ovoides, achaiadas e troncocónicas.[2]

No caso das fusaiolas feitas con arxila, existen modelos con formas máis evolucionadas, é dicir, cun feitío bulboso, hemisférico e de aresta.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Gran Dicionario Xerais da Lingua, Xosé María Carballeira Anllo, Carme Ares Vázquez, Carme Hermida Gulías, Primitivo Iglesias Sierra, Xosé María Lema Suárez, Rosa López Fernández, Edicións Xerais de Galicia, 2009, Vigo
  2. Información na páxina da Consellaría de Educación da Xunta de Galicia Arquivado 03 de febreiro de 2014 en Wayback Machine., extraída dos datos fornecidos no Museo de Santa Trega.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]