Xosé María García Rodríguez
| Xosé María García Rodríguez | |
|---|---|
| Nacemento | 6 de febreiro de 1912 |
| Lugar de nacemento | Muros |
| Falecemento | 2006 |
| Lugar de falecemento | San Xoán |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Valladolid |
| Ocupación | xornalista, diplomático, escritor e xuíz |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Xosé María García Rodríguez, nado en Muros o 6 de febreiro de 1912 e finado en San Juan (Porto Rico) en 2006, foi un escritor, xornalista, xuíz e diplomático galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou dereito en Deusto e Valldadolid e exerceu como xuíz en diversas cidades españolas. Foi chanceler do consulado de España na República Dominicana e en Porto Rico.
Obra[editar | editar a fonte]
- Guerra de la Independencia. Ensayo histórico político de una epopeya española, 1945.
- Tambre, 1970 (poemario en galego).
- Río Tambre, 1970 (poemario en galego e castelán).
- Poema da morte do guerrilleiro e do vello das grandes guedellas, 1976 (poema narrativo).
- Brasil. Historia, xente e samba-canción, 1977.
- Unha monxa portuguesa. Sonetos do seu amor, 1979.
- Os mártires de Carral. Poema maior dos Mártires Galegos ou da redenzón, 1981.
- A vila nos anos vinte, (sen data) (prosa e verso sobre Muros).
- Libro de guía dos conselleiros que desnortea aos casados e descamiña aos solteiros, 1987 (novela).
- Memorial de saudades, 1996.
