Xenxo Carballo
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de febreiro de 1909  Barcelona, España |
| Morte | febreiro de 1997 (87/88 anos) Pontevedra, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | mestre , político |
| Lingua | Lingua castelá |
Ginés Carballo Valcarce, coñecido como Xenxo Carballo, nado en Barcelona o 16 de febreiro de 1909 e finado en Pontevedra en febreiro de 1997,[1] foi un mestre e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Mestre en Cataluña nas escolas de Cornellà de Llobregat e Sant Joan Despí. Foi fundador do Centro Galego de Barcelona e participou no comité de apoio a Comisión Pro Autonomía Gallega. O golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 colleuno na zona rebelde e alistouse no exército franquista. En 1938 era xefe da oficina de prensa do Ministerio de Educación Nacional;[2] e ese mesmo ano foi enviado en viaxe oficial á Italia fascista, estancia da que deixou escritos nos que enxalza con entusiasmo a figura de Benito Mussolini. Rematou destinado en 1939 no Servicio de Defensa del Patrimonio Nacional con gradación de alférez. Chegou a exercer de profesor de italiano, reapareceu a finais dos anos 60 en Barcelona, volvendo utilizar o nome Xenxo Carballo. Implicouse en actividades do Centro Gallego e de O Penedo-Fogar Galego, do que foi vicepresidente en 1987[3] e 1991,[4] desde un achegamento a Manuel Casado Nieto e Antonio Gómez-Reino. Retornou a Galicia en 1994.[5] En 1996 apareceu implicado nunha frustrada operación para formar un partido galeguista de dereitas deseñada por Enrique Marfany e Juan Fernández García.[6]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou en Barcelona con María Fernanda Rodríguez de las Heras en 1953.[7]
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Alexandre Calvo, campión ciclista en Galicia e líder galeguista en Barcelona Arquivado 09 de xullo de 2021 en Wayback Machine.