Voo 739 de Flying Tiger Line

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Voo 739 de Flying Tiger Line
Constellation semellante ao do accidente
Resumo
Data  16 de marzo de 1962
Causa  posible explosión
Lugar  descoñecido
Finados  107
Aeronave
Tipo de aeronave Lockheed Constellation L-1049H
Operador  Flying Tiger Line
Rexistro  N6921C
Pasaxeiros  96
Tripulación  11
Superviventes  0

O voo 739 de Flying Tiger Line foi un Lockheed L-1049 Super Constellation fretado polos militares dos Estados Unidos que desapareceu o día 16 de marzo de 1962 sobre o océano Pacífico occidental. O avión transportaba 93 soldados estadounidenses e 3 survietnamitas dende a base da forza aérea de Travis, en California, ata Saigón. Despois de recargar na base da forza aérea de Andersen, en Guam, o Super Constellation atopábase en ruta cara á base aérea de Clark en Filipinas cando desapareceu. Os 107 ocupantes foron declarados desaparecidos e supostamente mortos.

A desaparición do avión provocou unha das maiores buscas aéreas e marítimas na historia do Pacífico. Avións e barcos das catro ramas das forzas armadas estadounidenses buscaron en máis de 520 000 km² durante oito días. Un petroleiro civil observou o que podería ser un estoupido no aire que se cre que podería ser o desaparecido Super Constellation, aínda que non se recuperou ningún anaco do avión. A Xunta de Aeronáutica Civil (CAB) determinou que, baseándose nas observacións do petroleiro, o voo 739 probablemente estoupou no aire, aínda que non se puido determinar unha causa exacta sen examinar os restos do aparello. Ata a data é o peor accidente dun Lockheed Constellation.

Voo[editar | editar a fonte]

O avión era un Lockheed L-1049H Super Constellation de 5 anos de idade con 17 224 horas de voo.[1] Levaba 11 tripulantes estadounidenses e 96 pasaxeiros militares.[2] O voo estaba operado por Flying Tiger Line como un servizo de transporte aéreo militar chárter.[1]

O Super Constellation transportaba 93 especialistas de comunicacións en ruta a Vietnam do Sur.[3] As súas ordes eran relevar a soldados en Saigón que estiveran adestrando tropas vietnamitas para loitar contra a guerrilla do Viet Cong.[4] A bordo tamén había tres membros do exército vietnamita. A tripulación estaba formada por once civís baseados en California.[2] O piloto era o capitán Gregory P. Thomas.[5]

O voo orixinouse na base da forza aérea de Travis, California, e dirixíase cara a Saigón. Na ruta había catro paradas para recargar: Honolulu, Hawai; Illa Wake; Guam; e base aérea de Clark, Filipinas. O voo chegou a Guam ás 11:14 GMT despois de atrasarse para realizar traballos menores de mantemento nos motores 1 e 3 en Honolulu, e despois na Illa Wake. O avión engalou de Guam ás 12:57 GMT estimándose a súa chegada a Filipinas ás 19:16 GMT.[1] O Super Constellation levaba nove horas de combustible para un voo de oito horas de 2 600 km.[5]

80 minutos despois da súa saída, ás 14:22 GMT, o piloto radiou unha mensaxe de rutina e deu a súa posición a 450 km ao oeste de Guam nas coordenadas 13°40′N 140°0′E. O avión debería chegar a 14°0′N 135°0′E ás 15:30. Nesa hora Guam experimentou dificultades temporais nas comunicacións con forte estática de radio. Ás 15:39 o operador de radio de Guam intentou contactar co avión para un informe de posición pero foi incapaz de restablecer o contacto novamente.[1]

Investigación[editar | editar a fonte]

O Centro de Coordinación de Rescate do aeródromo de Clark declarou ao avión desaparecido na mañá do 16 de marzo.[5] Oficiais da Armada informaron que crían que o aparello se esnafrara máis preto de Guam que de Filipinas. No momento da desaparición o tempo era bo e o mar estaba calmo.[2] A Armada, a Forza Aérea, a Garda Costeira e o Corpo de Marines enviaron avións e barcos á zona.[5]

O primeiro día de busca continuou durante a noite. Durante os dous primeiros días os buques entrecruzaron 190 000 km2 de océano. O Secretario do Exército Elvis Stahr dixo aos xornalistas que "non perdimos a esperanza de que vai ser atopado e os que estaban a bordo están a salvo", e que se fará un "esforzo máximo".[4] Despois de catro días de busca, o Maior Xeneral Theodore R. Milton da 13ª Forza Aérea dixo aos xornalistas que aínda que a posibilidade de atopar superviventes era dubidosa, faríanse todos os esforzos "sempre que exista algunha esperanza".[6]

Os esforzos de busca incluíron avións de Guam, do aeródromo de Clark Field, da 7ª Frota, e da Forza Aérea en Okinawa. Ademais tamén contribuíron numerosos barcos e avións de distintas bases estadounidenses do Pacífico occidental.[5]

Despois de oito días os traballos de busca suspendéronse. A busca, que na época foi unha das maiores realizadas no Pacífico, cubriu máis de 520 000 km2 de océano.[7]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ranter, Harro. "ASN Aircraft accident Lockheed L-1049H Super Constellation N6921C between Guam and Angeles City". aviation-safety.net. Consultado o 2019-01-10. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 "U.S. Plane Lost With 107, Pacific Search Launched". The Milwaukee Sentinel. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2019. Consultado o 2019-1-10. 
  3. ↑ "Ship Reports Bright Flash". Eugene Register-Guard. Consultado o 2019-1-10. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "2 State Soldiers On Lost Airliner". The Milwaukee Sentinel. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2019. Consultado o 2019-1-10. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "Search Continuing For Plane Missing With 107 Aboard". The Free-Lance Star. Consultado o 2019-1-10. 
  6. ↑ "Flash Reported; Plane Sabotage Possible". Spokane Daily Chronicle. Consultado o 2019-1-11. 
  7. ↑ "Sea Search Abandoned". Eugene Register-Guard. Consultado o 2019-1-11. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Voo_739_de_Flying_Tiger_Line&oldid=6684647»