Venda ambulante

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Venda ambulante de alimentos na feira do Corpiño (Lalín, 2007)

Considérase venda ambulante (ou venda en réxime ambulante) a actividade comercial de venda de calquera tipo de produtos realizada fóra dun establecemento permanente, é dicir, en postos instalados na vía pública que sexan desmontables ou transportables, incluíndo os camións tenda, e sempre en zonas ou lugares concretos previamente autorizados. Pode ser unha actividade continuada, periódica ou esporádica.

Características[editar | editar a fonte]

En España, esta modalidade de venda está regulada polo Real decreto 199/2010 [1]. En Galicia, polo Decreto 194/2001 [2] e a Lei 13/2010 [3] .

Non se consideran dentro da venda ambulante as feiras regradas, a venda directa do agricultor produtor (limitada ós seus propios produtos e realizada dentro do seu termo municipal ou limítrofes), a venda de obxectos de artesanía (tamén limitada á súa propia produción e realizada co gallo de feiras e festas populares), a venda de obxectos usados propiedade do vendedor nin a venda ocasional de xornais, plantas e flores.

Pode presentar diferentes modalidades:

  • Venda ambulante en mercados periódicos: realizada en espazos fixos das poboacións, cunha periodicidade preestablecida, como é o caso das feiras e mercadillos.
  • En mercados fixos: cando se realiza en espazos autorizados anexos ós mercados municipais de abastos.
  • En postos instalados na vía pública, cando o concello así o autorice en situacións e períodos determinados.
  • En mercados ocasionais, esporádicos, que teñan lugar con motivo de feiras, festas ou acontecementos populares, deportivos, relixiosos ou doutro tipo.
  • Venda ambulante mediante camións ou vehículos tenda: realizada desde vehículos especialmente adaptados a este comercio, aparcados en zonas ou lugares determinados.

Obrigas do vendedor[editar | editar a fonte]

Mercadillo en Bertamiráns (Ames).

Os vendedores ambulantes deberán contar coa autorización expresa do concello no que exerzan a súa actividade, para o que se lles esixe estar dados de alta e ó corrente no pagamento no imposto de actividades económicas e estar dados de alta e ó corrente no pagamento no réxime correspondente da Seguridade Social; en Galicia, ademais, estar inscrito no Rexistro de Comerciantes Ambulantes de Galicia. Non é requisito ser residente no concello. Só poderán exerce-la venda dos produtos para os que estean expresamente autorizados e nos días e lugares autorizados. Asemade, deberán cumpri-la normativa específica que lle sexa aplicable ós produtos que comercialicen.

A autorización municipal para o exercicio da venda ambulante é persoal e intransferible, aínda que pode habilitar ó titular, ó cónxuxe deste, ós seus descendentes directos maiores de 16 anos e ás persoas vinculadas a el mediante contrato laboral. O documento de autorización deberá estar exposto ó público, para coñecemento deste e dos servizos de inspección dos datos do vendedor (identidade e domicilio).

Os postos de venda e mailos camións ou vehículos tenda deberán estar construídos e mantidos de forma que garantan as necesarias condicións de seguridade e hixiene.

Competencias municipais[editar | editar a fonte]

Mercadillo de Ourense

O concello, que ten as competencias para autoriza-lo exercicio da venda ambulante dentro do seu termo municipal, elaborará a correspondente ordenanza municipal reguladora desta actividade. Nesta ordenanza estableceranse os lugares e datas autorizadas, fóra dos cales non se poderá exercer; os produtos autorizados ou non, as dimensións dos postos, o período de validez das autorizacións, as taxas que deban aboar e cantos aspectos consideren oportuno para regular esta modalidade de venda. Especialmente, deberán regula-los produtos alimenticios que se poidan vender en réxime ambulante, sobre os que exercerán os controis e vixilancia necesarios. Para decidir autorizar ou non a venda ambulante e establecer límites e condicións, o concello terá en conta diferentes factores como son o nivel de equipamento comercial da zona, as condicións de seguridade e hixiene, os intereses dos consumidores e a tradición da venda ambulante no lugar. Os postos de venda ambulante non se poderán instalar nos accesos a edificios de uso público, a establecementos comerciais e industriais, nin en lugares que dificulten o acceso e a circulación.

En correspondencia con esta capacidade de autorización, os concellos son os responsables da inspección e control da venda ambulante.

Os concellos que autoricen a venda ambulante ou non sedentaria dentro do seu propio termo municipal deberán vixiar e garantir o debido cumprimento polos titulares das autorizacións do preceptuado no presente real decreto e noutras normas que resulten de aplicación
Art. 7, RD 199/2010.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Decreto 194/2001, do 26 de xullo, da Consellería de Industria e Comercio, de ordenación da venda ambulante (DOG nº 161, de 21.08.2001) [4]
  • Real decreto 199/2010, de 26 de febreiro, do Ministerio de Industria, Turismo e Comercio, polo que se regula o exercicio da venda ambulante ou non sedentaria (BOE nº 63, de 13.03.2010) [5].
  • Lei 13/2010, do 17 de decembro, do comercio interior de Galicia (DOG 249, de 29.12.2010) [6]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]