Vaso

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Un vaso cheo de líquido
Un vaso baleiro e outro cheo

Un vaso (do latín vas, vasis) é un recipiente destinado a conter líquidos e do cal bébese directamente, principalmente aqueles de forma cilíndrica ou cónica, abertos, sen asa nin pé, e fabricados en vidro ou outros materiais. Por extensión denomínase tamén vaso á cantidade de líquido contida neste recipiente.

Formas, tamaños e materiais[editar | editar a fonte]

Aqueles con asa ou orella adoitan denominarse cuncas ou canecas, e aqueles con pé adoitan denominarse copas. Os límites entre un vaso e outro tipo de recipientes similares pode ser difuso. Algúns vasos pequenos poden denominarse copas aínda que non posúan pé. Outros tipos de vasos son os específicos para tomar sidra. Estes vasos son máis anchos e altos que os normais. Úsanse tamén para escanciar a sidra (bebida típica de Asturias).

Xeralmente un vaso pode sosterse de pé por si mesmo cunha abertura na parte superior, a cal é de igual ou maior diámetro que a base, sendo estes diámetros usualmente menores á altura do recipiente. A base forma parte do receptáculo colector (a diferenza dunha copa) e non ten asas ou orellas. É un recipiente destinado para conter a bebida dunha persoa e do cal de bebe directamente, a diferenza dunha xerra. Usualmente o tamaño permite que sexa fácil de asir cunha man sen necesidade de asas ou orellas.

O material dun vaso é unha característica importante xa que debe conter ao líquido sen contaminalo e sen desfacerse. O vaso adoita estar feito dun só material. O vidro é o material por excelencia dos vasos ao momento que en linguas como o inglés, o alemán ou o francés úsase a mesma palabra para vaso e vidro: glass, Glas, verre, respectivamente. Ademais do vidro, os vasos poden ser fabricados en distintos plásticos, papel, metal ou cerámica. As forma máis común é en forma de cilindro ou de cono truncado. Ten un fondo de material mais groso para soportar a temperatura.

Vaso como unidade de medida[editar | editar a fonte]

Tamén se denomina vaso á cantidade de líquido contida nun vaso. Dada, con todo, a gran cantidade de formas e tamaños que os vasos poden adoptar, a medida non é moi precisa, pero pode asumirse unha medida de preto de 200 cm³.

Morfoloxía do vaso[editar | editar a fonte]

Unha clasificación elemental diferenza tres tipos básicos: o vaso curto, o vaso longo e o gotiño. Segundo as culturas, zonas xeográficas ou bebida que conteña pode chamarse tamén: chato, culín, vaso de grolo curto ("short glass") etc. Unha tipoloxía máis rica, non exhaustiva, podería resumirse no seguinte cadro:

Nomenclaturas[editar | editar a fonte]

O vocabulario dos vasos é caprichoso. O nas rocas (on the rocks) debe o seu nome ao aspecto dos xeos que se poñen nel antes de servir a bebida.

Vasos de fondo plano.

  • Gotiño, un vaso pequeno de ata catro onzas de licor. Os gotiños modernos ten unha base máis grosa e os lados son como os dos vellos vasos de whisky.
  • Vaso de auga
Clásico vaso de mesa soviético de 14 facetas, producido na cidade de Gus-Khrustalny desde 1943.
  • Vaso de cóctel Dizzy, unha copa cun cuenco amplo e pouco profundo, comparable a un vaso de cóctel normal, pero sen o pé.
  • Vaso Highball vaso alto para cócteis.[1]
  • Vaso Old Fashioned, tradicionalmente, para un cóctel ou licor sinxelo "on the rocks". Os vasos americanos contemporáneos " on the rocks" poden ser moito maiores, e utilízanse para unha variedade de bebidas con xeo.
  • Vaso de té xeado
  • Vaso de tubo ou vaso Collins, alargado e cilíndrico, habitual nos cócteis populares como o Gin Tonic, recibe o apelido dun camareiro e suposto barman: John Collins.[2]
  • Vaso de zume, para os zumes de froitas
  • Vaso de whisky, pequeno, de paredes finas de vidro para un único grolo de licor

Vasos de cervexa.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Rathbun, A. J. (2007). Good Spirits: Recipes, Revelations, Refreshments, and Romance, Shaken and Served with a Twist. Boston, Massachusetts: The Harvard Common Press. p. 13. ISBN 978-1-55832-336-0. 
  2. Herbst, Sharon; Herbst, Ron (1998). The Ultimate A-to-Z Bar Guide. New York: Broadway Books. p. 8. ISBN 978-0-7679-0197-0. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]