Usuario:Ivaanv

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Ola, son Iván un alumno do IES Breamo en Pontedeume (Galicia ) e estou comezando a miña colaboración coa Galipedia.


Artigos creados:[editar | editar a fonte]

A Veneno[editar | editar a fonte]

Cristina Ortiz Rodríguez, máis coñecida polo seu nome artístico," La Veneno", (Adra, Almería, 19 de marzo de 1964-Madrid, 9 de novembro de 2016)​ foi unha vedette transxénero, cantante e actriz española, coñecida por intervir nos programas televisivos de entretenimento nocturno (late night) "Esta noche cruzamos el Mississippi" e "La sonrisa del pelícano", emitidos en España entre 1996 e 1997 , ambos presentados polo periodista Pepe Navarro.

Infancia e Xuventude en Adra[editar | editar a fonte]

Filla de Xosé María Ortiz López (Cherín, 1930) e María Xesús Rodríguez Rivera (Adra, 18 de xaneiro de 1932), naceu en 1964 no seno dunha familia de clase media de seis irmáns (María Xosé, Rafael, María Trinidad, Xosé Antonio, Francisco e María Belén)​ no pobo de Adra (provincia de Almería).​ Desde moi pequena, "Joselito" (como lle chamaba todo o mundo) deuse conta de que era diferente aos demáis chicos e unha vez na adolescencia descubriu que era transxénero. Tal e como ela relatóu, sufriu agresións e malos tratos por parte de familiares e veciños do pobo durante varios anos porque no aceptaban a súa identidade de xénero.

Desde temprana idade mostrou dotes na moda, diseñando ela mesma toda a súa roupa (tanto na época de chico como todos e cada un dos vestidos que mostrará anos despois en televisión). Isto supuso unha revolución en Adra ao dedicarse a facer pequenos pases de modelo aos que acudían moitos ciudadáns.

Cristina sempre destacou polo seu gran atractivo e bó físico, e todavía como home foi galardoada co título Míster Andalucía no 1989 á idade de 24 anos.

Seus comezos en Madrid[editar | editar a fonte]

En 1990 comezou a vestirse con roupa feminina a escondidas da súa familia e en 1991 decidiu marcharse a vivir a Madrid. A súa nova vida deu comezo en xaneiro de 1992, cando xa como Cristina iniciou o seu proceso de transición. Traballou exercendo a prostitución habituando as áreas do Parque do Oeste e o Paseo do Pintor Rosales. Foi en esta época, a principios dos anos noventa, cando a crisis do VIH golpeou, acabando coa vida de numerosas amigas e compañeiras de traballo de Cristina.

Salto á fama.[editar | editar a fonte]

A súa primeira aparición televisiva foi aún como "José Antonio" en 1991, ao acudir ao programa "Vivan los novios" de Telecinco, onde ganou un viaxe a Tailandia.

Xa empezado o seu proceso de transición, continuou exercendo a prostitución hasta comezar a traballar con Pepe Navarro en 1996. El presentador realizaba un reportaxe sobre travestis cando a descubriu e decidiu contratala para o seu programa de máxima audiencia, "Esta noche cruzamos el Mississippi" , de Telecinco, programa nocturno onde se convirteu en colaboradora habitual con dous participaciones semanales. O seu salto á fama foi case inmediato e logrou subir a audiencia a case oito millones de persoas. Posteriormente, participou no programa" La sonrisa del pelícano" (1997), en Antena 3, co mesmo formato televisivo.

Grabou dous singles, "Veneno pa' tu piel" e "El rap de La Veneno", e obtuvo varios contratos, grazas aos cales convertiuse en vedette e show-woman. La Veneno estivo de xira por numerosos pobos de España, onde fixo actuacións, galas e acudiu a diversos clubs, discotecas e festivais do momento. Chegou a coñecer artistas internacionais como o cantante e actor puertorriqueño "Ricky Martin". Cristina tamén desfilou como modelo de Antonio Alvarado.

En decembro de 1997 finalizou no programa,​ tras o cal traballou durante un mes en Buenos Aires para un canal de televisión. Posteriormente regresou a España, onde fixo estelares apariciòns en outros programas de televisión como: "Todo depende" (con Jordi González) de Telemadrid e "Mírame" de Antena 3, entre outros.

Existiu un proxecto con intención de facer unha película sobre a súa vida, onde ela sería a protagonista, pero ao final no prosperou. Sen embargo, chegou a facer cine, debido a que actuou como protagonista en dous películas pornográficas: "El secreto de la Veneno" e "La venganza de la Veneno", dirixidas por Antonio Marcos. Anteriormente foi protagonista en varias revistas como "Primera Línea" o "Lib Internacional". En 1997, Cristina actuou en seis episodios da serie "En plena forma", de Alfredo Landa.

Estancia en prisión[editar | editar a fonte]

Cristina estivo envolvida nunha estafa ao seguro dun piso, denunciada polo seu ex-parella Andrea Petruzzelli. Foi acusada de prender lume ao seu piso de maneira voluntaria con intención de cobrar o seguro, foi xulgada e condenada a tres anos de prisión, desde 2003 a 2006. Ingresou nunha prisión masculina en abril de 2003 aos 39 anos.

Regreso aos medios[editar | editar a fonte]

No ano 2006, tras a súa saída de prisión aos 41 anos con 122 quilos de peso e certa deterioración física, Cristina volveu aparecer nos medios alegando que o seu paso polo cárcere fora infernal, xa que sufrira violacións e malos tratos por parte dos funcionarios de prisións, declaracións que lle custaron una denuncia por parte de Institucións Penais. Por mor desta irrupción mediática, O Veleno volveu ser un personaxe televisivo do corazón, participando en varios faladoiros en DEC, xunto con personaxes televisivos como Nova Bastante, Marisol Peñafiel, etc.

En outubro de 2010 propúxoselle un reto en DEC, o cal consistiu en que Cristina adelgazase até chegar a converterse na que foi hai anos. En marzo de 2011, O Veleno reapareceu en televisión con 35 kg menos de peso.

En febreiro de 2012, O Veleno superou a bulimia que lle fixo perder máis de 20 quilos, aínda que lle deixou problemas psicolóxicos que agravaron as depresións severas e crises de ansiedade que sufría. O 10 de maio de 2013 recuperouse e no programa televisivo Sálvame Deluxe de Telecinco, mostrou a toda a audiencia o seu último noivo, de 23 anos, e anunciou que o seu libro Nin puta, nin santa (As memorias do Veleno) estaría á venda semanas máis tarde. O libro, nun principio ía ser lanzado en 2007, pero non atopou editorial disposta a publicalo. En agosto dese mesmo ano, Cristina confesaba estar a pasar polo peor momento da súa vida. O seu último noivo, con quen levaba tres anos de relación, fuxiuse con todos os seus aforros, que superaban os 60.000 euros, co cal ela quedaba só cunha reducida pensión non contributiva de 300€ por exclusión social e o seu piso en propiedade nas inmediacións da praza de Cuzco en Madrid.

En 2013 foi contratada como unha das vedettes do espectáculo Que traballe Rita. Desde finais de 2013 a 2014, O Veleno realizou aparicións estelares nalgúns dos concertos da xira. En 2014 volveu ingresar no cárcere, esta vez nunha feminina, onde permaneceu recluída durante oito meses.[cita [Cómpre referencia] Nunha entrevista Cristina chegou a dicir que a súa segunda estancia en prisión non foi tan traumática como a primeira e que mesmo chegou a pasalo ben.

En 2016, Cristina finalmente publicou un libro das súas memorias, Digo! Nin puta, nin santa, as memorias do Veleno, redactado pola xornalista e escritora Valeria Veigas. Saíu á venda o 3 de outubro de 2016 e foi presentado nunha exitosa firma de libros en Madrid. O libro esgotouse en pedidos antes de saír á venda e chegouse a distribuír até unha cuarta edición. Neste libro, O Veleno confesou que tivo relacións sexuais con famosos políticos e futbolistas, entre os que se atopa un ex xogador do Real Madrid que responde as siglas F.H.

Falecemento[editar | editar a fonte]

O 9 de novembro de 2016, aproximadamente un mes despois de publicar a súa biografía, ás nove da mañá comunicouse en prensa o seu falecemento. O 5 de novembro, Cristina foi atopada polo seu noivo tombada no sofá da súa casa, o número 12 da rúa Tablada no distrito madrileño de Tetuán, en moi mal estado, semi-inconsciente e co corpo cheo de negróns e una gran brecha na cabeza que lle produciu un traumatismo cranioencefálico o cal requiriu intervención cirúrxica, ademais de deixar manchas de sangue no baño. Tras pedir o seu noivo axuda, una veciña chamou a unha ambulancia, que a trasladou ao Hospital Universitario A Paz. Alí foi operada de urxencia debido a un edema cerebral e inducida ao estado de coma paira evitar danos maiores. Posteriormente permaneceu ingresada na UCI.

Ao mesmo tempo que o seu estado empeoraba, fontes da súa contorna especularon que a causa do suposto accidente podería deberse a un axuste de contas, debido á información reflectida na súa biografía publicada escasas semanas atrás, na que se revelaban as iniciais J.B e M.M referidas a importantes personalidades de España, coas que afirmaba manter relacións sexuais durante a etapa na que exercía a prostitución.

O 14 de de outubro de 2016, durante a súa última intervención televisiva no programa Sálvame Deluxe, confirmou recibir ameazas de morte pola publicación da súa biografía. O día 11 de novembro de 2016 tiña contratado someterse a un polígrafo no mesmo programa da cadea Telecinco.

As primeiras investigacións policiais consideraron que se tratou dun accidente doméstico, aínda que tamén se contemplou a posibilidade do suicidio, xa que segundo afirmou a súa parella, atopouna cunha bebida alcohólica e pastillas de ansiolíticos, as cales levaba consumindo desde a mocidade por problemas nerviosos. O día despois da súa morte, realizóuselle una primeira autopsia no Instituto Anatómico Forense de Madrid onde se ditaminou que morreu por mor de una caída no baño provocada pola inxesta masiva de pastillas (Trankimazin) e alcol. Foron achadas cinco caixas de pastillas e una botella dun litro de whisky baleiras. Concluíuse en primeira instancia, que Cristina morrería de forma accidental.