Serafín Parcero
Aparencia
(2021) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 25 de xullo de 1955 (68 anos) Moaña, España |
Actividade | |
Ocupación | mestre , escritor |
Serafín Parcero Pérez, nado en Moaña o 25 de xullo de 1955, é un mestre e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Exerceu de mestre ata a súa xubilación como profesor no IES María Soliño de Cangas do Morrazo.[1]
De novo cultivou a poesía social. Influído pola súa profesión, comezou a escribir contos e teatro para nenos. Iniciouse no ámbito do microrrelato no ano 2000. Colaborou no recompilatorio Póker de d(r)amas e na publicación As escolas de Cangas (Asociación Cultural A Cepa[2]).
Obra[editar | editar a fonte]
- Ollos de cinsa (2009). Concello de Bueu, Concellería da Igualdade. 105 páxs.
- Insulae Deourum (2017). Ed. de autor. 336 páxs. ISBN 978-1548914776. Na novela un axente secreto do goberno franquista viaxa a Buenos Aires para acabar coa vida de Castelao.
- Viúvas de vivos e de mortos (2019). Tandaia, Do peirao. 244 páxs. ISBN 978-84-17393-95-3. Ambientada na posguerra en Moaña.[3]
- As illas dos deuses (2021). Xerais. 368 páxs. ISBN 978-84-9121-700-8.[4] ePub: ISBN 978-84-9121-661-2. Versión actualizada de Insulae Deourum.
- As tres vidas e as catro mortes de Roberto Seoane (2024). A Coruña: Medulia. 626 páxs. ISBN 978-84-10324-01-5.
Premios[editar | editar a fonte]
- 2000 e 2004: Gañador dos Concursos de Narración Curta da A.A. V.V. Nós.[5]
- 2004: 1º premio do Certame de Microrrelatos convocado pola Literaria de Moaña.
- 2008: IV Premio do Certame de Relatos de Muller “Matilde Bares”, convocado polo CIM do Concello de Bueu, coa obra Ollos de cinsa.[6]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2021-01-26.
- ↑ "AS ESCOLAS DE CANGAS". Librería Abrente. Consultado o 2021-01-26.
- ↑ "Serafín Parcero presenta en Moaña a súa novela "Viúvas de vivos e de mortos"". galego.farodevigo.es. Consultado o 2021-01-26.
- ↑ "Ficha do libro Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2021-01-26.
- ↑ Parcero, Serafin (2017-07-24). Insulae Deourum. CreateSpace Independent Publishing Platform. ISBN 978-1-5489-1477-6.
- ↑ García, D. (2018-05-30). "El regreso de Matilde Bares". Faro de Vigo (en castelán). Consultado o 2021-01-26.