Saturno I

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saturno I / Juno V / Saturno C-1
FunciónLanzador espacial pesado
país de orixeEstados Unidos[1]
Tamaño
altura55,0 m[1]
diámetro6,52 m[1]
masa509.660 kg[1]
Etapas3[1]
Carga LEO
masa9000 kg[1]
Carga Traxectoria transluar
masa2200 kg[1]
foguetes derivados
FamiliaSaturno
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosCabo Cañaveral[1][2][3]
Total de lanzamentos10[1][2][3]
Voo inaugural27 de outubro de 1961[1][2][3]
Último voo30 de xullo de 1965[1][2][3]
Primeira etapa – Saturno I[1]
altura24,48 m[1]
diámetro6,52 m[1]
masa baleiro45.267 kg[1]
masa cheo432.681 kg[1]
impulsado por8 H-1[1]
potencia máxima7582,1 kN[1]
Impulso específico255 s[1]
propelenteOsíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – Saturno IV[1]
altura12,19 m[1]
diámetro5,49 m[1]
masa baleiro5217 kg[1]
masa cheo50.576 kg[1]
impulsado por6 RL-10[1]
potencia máxima400,346 kN[1]
Impulso específico410 s[1]
propelenteOsíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
Terceira etapa – Centaur C[1]
altura9,14 m[1]
diámetro3,05 m[1]
masa baleiro1996 kg[1]
masa cheo15.600 kg[1]
impulsado por2 RL-10A-1[1]
potencia máxima133,448 kN[1]
Impulso específico425 s[1]
propelenteOsíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
editar datos en Wikidata ]


Saturno I (denominado no seu momento tamén Juno V e Saturno C-1) foi o nome dun foguete dos Estados Unidos que deu comezo á familia de foguetes Saturno e que culminuou no Saturno V. Foi o maior foguete dos Estados Unidos ata aquel momento.[1][2][3]

Características[editar | editar a fonte]

O Saturno I foi deseñado polo equipo de Wernher von Braun e consistía nun conxunto de oito tanques procedentes de foguetes Redstone rodeando un tanque dun Jupiter C e propulsado por oito motores H-1. O deseño en conxunto de tanques foi alcumado humoristicamente como Cluster's Last Stand (xogo de palabras con Custer's Last Stand, como se denomina ás veces á batalla de Little Bighorn). O foguete foi ideado inicialmente para levar a cabo os primeiros voos circumluares do proxecto Apollo, pero foi desenvolvido tan de xeito temperán que non había naves tripuladas dispoñibles para ser usadas nel.[1][2][3]

Os foguetes Saturno I clasifícanse en dous grupos:[1][2][3]

  • Os do Bloque I non levaban segundas e terceiras etapas funcionais, senón maquetas recheas con auga e lastre e fixeron voos suborbitais.
  • Os do Bloque II usaron segundas e terceiras etapas funcionais e foron lanzados en traxectorias orbitais.

O foguete fixo dez lanzamentos, a maior parte de proba. Varios refinamentos e melloras posteriores diron lugar ao Saturno IB.[1][2][3]

Historial de lanzamentos[editar | editar a fonte]

Voo[1][2][3] Data[1][2][3] Rampla de lanzamento[1][2][3] Carga[1][2][3] Resultado[1][2][3] Notas[1][2][3]
SA-1 27 de outubro de 1961 Cabo Cañaveral LC-34 N/A Éxito Primeiro lanzamento dun Saturno I. Voo suborbital con 136 km de apoxeo.
SA-2 25 de abril de 1962 Cabo Cañaveral LC-34 N/A Éxito Segundo voo de probas, suborbital, cun apoxeo de 145 km. O foguete foi explotado intencionadamente no apoxeo. A carga, dous tanques de auga simulando as segunda e terceira etapas, formaron unha nube de xeo a grande altitude no que se deu en chamar proxecto Highwater.
SA-3 16 de novembro de 1962 Cabo Cañaveral LC-34 N/A Éxito Terceiro voo de probas, suborbital, cun apoxeo de 167 km. Segunda proba do proxecto Highwater.
SA-4 28 de marzo de 1963 Cabo Cañaveral LC-34 N/A Éxito Cuarto voo de probas suborbital, cun apoxeo de 129 km. Proba do sistema de compensación de fallo dun motor.
SA-5 29 de xaneiro de 1964 Cabo Cañaveral LC-37B Etapa Saturno IV con lastre e instrumentos. Éxito Primeiro Saturno I do Bloque II, primeiro voo orbital poñendo en órbita a etapa Saturno IV.
SA-6 28 de maio de 1964 Cabo Cañaveral LC-37B Etapa Saturno IV cunha maqueta da nave Apolo. Éxito Segundo Saturno I do Bloque II.
SA-7 18 de setembro de 1964 Cabo Cañaveral LC-37B Etapa Saturno IV cunha maqueta da nave Apolo. Éxito Terceiro Saturno I do Bloque II.
SA-9 16 de febreiro de 1965 Cabo Cañaveral LC-37B Pegasus 1 / Maqueta dunha nave Apolo. Éxito Cuarto Saturno I do Bloque II.
SA-8 25 de febreiro de 1965 Cabo Cañaveral LC-37B Pegasus 2 / Maqueta dunha nave Apolo. Éxito Quinto Saturno I do Bloque II.
SA-10 30 de xullo de 1965 Cabo Cañaveral LC-37B Pegasus 3 / Maqueta dunha nave Apolo. Éxito Sexto Saturno I do Bloque II, último voo dun foguete Saturno I.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 Mark Wade (2017). "Saturn I" (en inglés). Consultado o 29 de marzo de 2017. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Saturn-1 (Block 1)" (en inglés). Consultado o 29 de marzo de 2017. 
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Saturn-1 (Block 2)" (en inglés). Consultado o 29 de marzo de 2017. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]