Relixión da Arabia preislámica

A relixión da Arabia preislámica incluía o politeísmo árabe indíxena, as antigas relixións semíticas, o cristianismo, o xudaísmo, o mandeísmo e o zoroastrismo.

O politeísmo árabe, a forma dominante de relixión na Arabia preislámica, estaba baseado na veneración de divindades e espíritos. A adoración estaba dirixida a varios deuses e deusas, incluíndo Hubal e as deusas al-Lat, al-Uzza e Manat, nos santuarios e templos locais como a Kaaba na Meca. As divindades eran veneradas e invocadas mediante unha variedade de rituais, incluíndo peregrinacións e adiviñacións, así como sacrificios rituais. Propuxéronse diferentes teorías sobre o papel de Alá na relixión da Meca. Moitas das descricións físicas dos deuses preislámicos remóntanse a ídolos, especialmente preto da Kaaba, que se di que contiña ata 360 deles.

Outras relixións estaban representadas en graos variables e menores. A influencia das civilizacións romanas e axumitas adxacentes deu lugar a comunidades cristiás no noroeste, nordeste e sur de Arabia, pero tivo un menor impacto no resto da península. Coa excepción do nestorianismo no nordeste e do Golfo Pérsico, a forma dominante de cristianismo foi o miafisismo. A península fora un destino de migración xudía desde a época romana, o que dera lugar a unha comunidade emigrada complementada por conversos locais. O xudaísmo creceu en gran parte no sur de Arabia e no noroeste de Hejaz. Ademais, a influencia do Imperio Sasánida fixo que as relixións iranias estivesen presentes na península. O zoroastrismo existía no leste e no sur, mentres que hai probas de que o maniqueísmo ou o mazdaquismo posiblemente se practicasen na Meca.

Este artigo sobre relixión é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

Notas

Véxase tamén

Outros artigos