Polaridade (electricidade)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En enxeñaría eléctrica denomínase polaridade á calidade que permite distinguir cada un dos terminais dunha pila, batería ou outras máquinas eléctricas de corrente continua. Cada un destes terminais chamados polos, pode ser negativo ou positivo. Antes do descubrimento de que a corrente eléctrica é un fluxo de portadores de carga eléctrica, que nos metais son electróns e circulan desde o polo negativo ou cátodo ao positivo ou ánodo, esta definiuse como un fluxo de cargas positivas e fixouse o sentido convencional da corrente como un fluxo de cargas desde o polo positivo ao negativo.

Importancia[editar | editar a fonte]

Coñecer a polaridade da subministración de alimentación é sumamente importante xa que, na maioría dos casos, os pequenos dispositivos de corrente continua non adoitan incorporar proteccións fronte a un eventual cambio de polaridade na súa alimentación, o que pode carrexar danos irreversibles no aparello. Para evitar isto, e dado que xeralmente a causa do problema é a colocación inadecuada das baterías, é común que estes aparellos incorporen un diagrama que mostre como deben colocarse. Así mesmo, os contactos distínguense empregándose, convencionalmente, un peirao metálico para o polo negativo e unha placa para o polo positivo ou ben contactos en forma de corchetes que só permiten o seu abrochado no sentido correcto.

Do mesmo xeito, nos aparellos con baterías recargable, o transformador ten unha saída tal que a conexión co aparello alimentado só pode facerse dunha maneira impedindo así o investimento da polaridade. Cando se trata de instalación de grande envergadura, por exemplo centrais telefónicas ou outros equipos de telecomunicación, onde existe unha distribución centralizada de corrente continua para toda a sala de equipos, emprégase elementos de conexión e protección adecuados para evitar un cambio erróneo de polaridade.