Pemberton-Billing P.B.1
| Pemberton-Billing P.B.1 | |
|---|---|
 | |
| Tipo | hidroavión monopraza |
| Fabricante | Pemberton-Billing Limited |
| Deseñado por | Noel Pemberton-Billing |
| Primeiro voo | 1914 |
| Unidades construídas | 1 |
O Pemberton-Billing P.B.1, tamén coñecido como o Supermarine, foi un hidroavión británico monopraza dos anos 1910 construído por Pemberton-Billing Limited, que despois se convertería en Supermarine Aviation Works. Só chegou a fabricarse un P.B.1 e non chegou a voar unha distancia máis grande que un salto.
Deseño e desenvolvemento[editar | editar a fonte]
O P.B.1 era un biplano monopraza con cabina aberta impulsado por un motor rotativo Gnome de 50 cabalos (36 kW) que movía unha hélice de tres pas en posición "pusher".[1] O motor estaba montado nunha góndola entre a á superior e a fuselaxe. Tiña un casco dun só chanzo deseñado polo arquitecto naval Linton Hope, cunha pel de abeto sobre unha estrutura de caoba e cuberto por tecido impermeable. Tiña ás de dous vans construídas en abeto e freixo, con aleróns na á superior e frotadores baixo as puntas da inferior. O piloto sentábase nunha cabina detrar do bordo de saída da á.[2][3]
Descrito como "un barco que voará, [en lugar de] un avión que flotará",[1] só chegou a construírse un P.B.1. O aparello foi exposto no Olympia Aero Show en marzo de 1914[1] e no mes seguinte foi reconstruído, movendo a cabina cara a adiante e colocando o motor sobre a fuselaxe. Tras as modificacións, o P.B.1 comezou a probarse, pero non foi capaz de voar durante as probas en Southampton Water o 30 de maio de 1914.[4] Noel Pemberton Billing, o xefe de Pemberton-Billing Limited e deseñador do aparello afirmou que o avión fixera un pequeno salto en xuño,[4] pero outras fontes din que o PB.1 nunca chegou a voar.[5][6]
Tras a conclusión do intento de proba en voo, o P.B.1 foi desmantelado o 28 de xullo de 1914, sendo o seu motor usado no avión de exploración Pemberton-Billing P.B.9.[7]
Especificacións[editar | editar a fonte]
Características xerais[editar | editar a fonte]
- Tripulación: 1
- Envergadura: 9, 15 m
- Superficie alar: 27,2 m2
- Peso baleiro: 340 kg
- Peso bruto: 440 kg
- Motor: 1 × Gnome, 50 hp (37 kW)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "The Olympia Exhibition: The Supermarine P.B.1 (Pemberton Billing). (49.)". Flight. 21 de marzo de 1914. p. 301.
- ↑ London 2003, p. 8
- ↑ Jarrett, Air Enthusiast, Forty-eight, pp. 7-8
- ↑ 4,0 4,1 Jarrett, Air Enthusiast, Forty-eight, p. 9
- ↑ London 2003, pp. 8-9
- ↑ Andrews e Morgan 1987, p. 15
- ↑ Jarrett, Air Enthusiast, Forty-eight, p. 10
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Andrews, C.F.; Morgan, E.B. (1987). Supermarine Aircraft since 1914. London: Putnam. ISBN 0-85177-800-3.
- Bruce, J.M. (1969). War Planes of the First World War: Volume Three: Fighters. Londres: Macdonald & Co. ISBN 0-356-01490-8.
- Jarrett, Philip (decembro de 1992 - febreiro de 1993). "Supermarine Origins: Pemberton-Billing Flying Boats". Air Enthusiast (Forty-eight): 4–10. ISSN 0143-5450.
- London, Peter (2003). British Flying Boats. Stroud, UK: Sutton Publishing. ISBN 0-7509-2695-3.