Pearl I. Young
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1895 |
| Morte | 16 de xuño de 1968 (72/73 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade de Dakota do Norte (pt)  |
| Actividade | |
| Ocupación | física |
| Empregador | Pennsylvania State University NACA (pt) |
Pearl I. Young, nada en Minnesota e 1895 e finada en 1968, foi a primeira muller empregada como técnica no Comité Asesor Nacional para Aeronáutica (NACA),[1] o cal evolucionou para devir hoxe na NASA. Foi xefa de redacción técnica no Centro de investigación de Langley, e profesora de enxeñaría.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Pearl Novo medrou en Dacota Do norte. Asistiu ao Jamestown College e á Universidade de Dacota do Norte. Licenciouse en 1919 con matrícula de honra, unha chave Phi Beta Kappa e unha titulación en física, química e matemáticas. Foi contratada pola Universidade para ensinar física en 1922.
Carreira[editar | editar a fonte]
En 1922 Young foi contratada como física polo Comité Asesor Nacional para Aeronáutica (NACA) e foi asignada á División de Investigación de Instrumentos do Laboratorio Aeronáutico Langley Memorial, baixo a dirección de Henry J.E. Reid.[2] En 1929, Reid nomeou a Young xefa de redacción técnica de Langley. Estableceu unha oficina, contratou persoal e elaborou os informes de investigación e os documentos oficiais que comunicaban os extraordinarios logros técnicos de Langley. Young escribiu o Manual de Estilo para Autores de Enxeñería da NACA, unha obra de referencia que tivo unha influencia duradera en Langley e noutros lugares da NACA.[2] En 1943, Young dixou o laboratorio de Langley para ir ao novo Laboratorio de Investigación de Motores de Avións da NACA en Cleveland, Ohio, que se converteu no Centro de Investigación Lewis da NASA. En 1947 foise á Universidade Estatal de Pensilvania para ser profesora adxunta de física de enxeñería. Regresou ao Centro de Investigación Lewis. [3]
A NACA incorporouse á NASA en 1958. Ao longo dos seus 28 anos na NACA e na NASA, Young axudou a definir a imaxe pública da NACA e influíu no modo en que os aeronáuticos do goberno estadounidense se comunicaban nas publicacións. Young xubilouse en 1961 na NASA e ensinou física durante un ano máis na Universidade Estatal de Fresno. A continuación, adicouse a tempo completo a investigar a biografía do pioneiro da aviación Octave Chanute, unha das figuras máis importantes da historia da aviación.[4][5]
En 1995 púxose o nome de Pearl Young a un teatro da NASA en Langley.[3] Os arquivos dos documentos de Pearl Young atópanse na Biblioteca Pública de Denver.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Allen, Bob (2015-08-05). "Pearl I. Young". NASA. Consultado o 2021-04-11.
- ↑ 2,0 2,1 James Hansen. 1987. Engineer in Charge: A History of the Langley Aeronautical Laboratory, 1917-1958. Chapter 7. NASA History Series.
- ↑ 3,0 3,1 Welcome to the Pearl I. Young Theater brochure, at NASA Langley
- ↑ "The complete writings of Octave Chanute (1832-1910)".
- ↑ Octave Chanute, 1832-1910; the contributions of an American civil engineer to the improvement of railroads, railroad bridges, timber preservation, and aeronautics; a bibliography. 1963.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Lorenzo-González, Mª de las Nieves; Calvo-Iglesias, Encina; Ávarez-Fernández, Inés (2022). «Ellas nos llevaron al espacio». Ciencia, Técnica y Mainstreaming Social (6): 33-42. ISSN 2530-7924. doi:10.4995/citecma.2022.16570.
