Painita
| Painita | |
|---|---|
 | |
| Fórmula química | CaZrAl9O15(BO3) |
| Sistema cristalino | Hexagonal 6/m, aínda que antes fora reportado como hexagonal 6 |
| Cor | Entre vermello-alaranxado e marrón tirando a vermello |
| Dureza | 8 (na escala de Mohns) |
Painita é un mineral raro: un borosilicato de aluminio e calcio.[1] Foi descuberto en Birmania polo mineraloxista británico e tratante de xoias Arthur C.D. Pain nos anos 50. Cando se confirmou que se trataba dun tipo novo de mineral, bautizouse co seu nome.[2][3]
Características[editar | editar a fonte]
A composición química da painita inclúe calcio, zirconio, boro, aluminio e osíxeno (CaZrAl9O15(BO3)). O mineral tamén contén trazas de cromo e vanadio. A painita ten un ton entre vermello-alaranxado e marrón-avermellado semellante ao do topacio[4] debido a trázalas de ferro.
A súa gravidade específica é 4.01; o seu índice de refracción é n o = 1.8159, n e = 1.7875;[5] é insoluble en ácidos[5] e os seus cristais con alongados, pseudo-ortorrómbicos;[3][5] son normalmente hexagonais[4] e, até 2004, só dous foran tallados.[6] Ten un peso molecular de 586,42 gm.[7]
Descubrimento[editar | editar a fonte]
A painita foi descrita en 1956 por G.F., Claringbull, M.H. Hey, e C.J. Payne; e foi nomeada en honra de Arthur Charles Davy Pain (?–1971), coleccionista inglés de minerais e xemas, que notificou por primeira vez como interesante.[8]
Durante moitos anos, só se coñecía a existencia de tres cristais de painita. Antes de 2005, atopáronse menos de 25 cristais en total; dende esa data, nunha nova localización en Mogok ao norte de Myanmar, conseguíronse moitas máis variedades.[9]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Nogués, Joaquim Maria (1999). Diccionari de gemmologia (en catalán). Barcelona: Publicacions de la Universitat de Barcelona. p. 189. ISBN 84-8338-106-0.
- ↑ Handbook of Mineralogy
- ↑ 3,0 3,1 Anthony (2003)
- ↑ 4,0 4,1 Armbruster e outros (2004)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Claringbull & Payne (1957)
- ↑ Gonzalez, Robbie (03-06-2015). "10 Gemstones Much Rarer Than Diamond". io9.gizmodo.com (en inglés). Consultado o 24-04-2019.
- ↑ "Painite Mineral Data". webmineral.com. Consultado o 24-04-2019.
- ↑ "Painite". mindat.org (en inglés). Consultado o 24-04-2019.
- ↑ "Painite Visible Spectra (380 - 1100 nm)". minerals.gps.caltech.edu. Consultado o 24-04-2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Painita  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Armbruster, Thomas; Döbelin, Nicola; Perretti, Adolf; Günther, Detlef; Reusser, Eric; Grobéty, Bernard (2004). "The crystal structure of painite CaZrB[Al9O18] revisited" (PDF). American Mineralogist (en inglés) 89 (Vol. 89): 610–613. ISSN 0003-004X. OCLC 01480430. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2016. Consultado o 24 de abril de 2019.
- Claringbull, G.; Hey, M.; Payne, C. (Marzo 1957). "Painite, a new mineral from Mogok, Burma". Mineralogical Magazine and Journal of the Mineralogical Society (en inglés) 31 (236): 420–425. ISSN 1876-1968. doi:10.1180/minmag.1957.031.236.11.
- Anthony (2003). John W., ed. Handbook of Mineralogy: Borates, Carbonates, Sulfates (PDF) (en inglés). Chantilly, VA.: Mineral Data Pub. ISBN 978-0962209741.
