Pablo Fidalgo Lareo
Aparencia
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1984 ![]() Vigo, España ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Poesía e drama ![]() |
Ocupación | escritor, poeta, dramaturgo ![]() |
![]() ![]() |
Pablo Fidalgo Lareo, nado en Vigo en 1984, é un dramaturgo e poeta galego en lingua castelá.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Trasladouse a Madrid, onde estudou dramaturxia na Resad. Fixo lecturas dentro da Red de Arte Joven de Madrid e participou en Cosmopoética 2007. Fundou en 2005 a compañía de teatro La tristura. Foi comisario de ciclos de artes performativas para o Museo de Arte Contemporánea de Vigo e Alhóndiga Bilbao, e director artístico do Festival Escenas do Cambio na Cidade da Cultura de Galicia. Traballou en Lisboa.
Obra
[editar | editar a fonte]Poesía
[editar | editar a fonte]En castelán
[editar | editar a fonte]- La educación física, 2010.
- La retirada, 2012.
- El tiempo de las tragedias absurdas, 2012.
- Mis padres: Romeo y Julieta, 2013.
- Esto temía, esto deseaba, 2017.
- Tres poemas dramáticos.
- Crónica de las aves de paso, 2018.
- La dejadez, 2022.
- Vivir sin nada, 2023.
En galego
[editar | editar a fonte]- Parangolé, 2019.
- Je vous salue, Fran Cortegoso, 2021.[1]
Teatro
[editar | editar a fonte]- O estado Salvaxe. Espanha 1939, 2013.
- Habrás de ir a la guerra que empieza hoy, 2015.
- Anarquismos , 2018.
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]- Accesit do Premio Minerva de poesía co libro A idade do ar.
- Premio Injuve de poesía por La retirada (2012).