Ovo duro
O ovo duro, tamén chamado ovo cocido ou ovo fervido , é un ovo —polo xeral de galiña— que se cociña coa casca en moira ou auga a ferver durante aproximadamente oito minutos até callaren a xema e a clara[1] O ovo mantén a súa casca íntegra durante a cocedura. O ovo que se cociña sen a casca en auga a ferver con vinagre durante aproximadamente tres minutos até callar a clara coñécese coma ovo escalfado[2].
Os ovos sobrecocidos amosan a clara en cor branca e a xema en cor amarela, completamente solidificadas. De aquí vén a expresión «ovo duro». Os ovos cocidos cómense xeralmente en Europa —máis no norte ca no sur[Cómpre referencia]— e nas Américas, así como noutras partes de Occidente. Xeralmente, considéranse máis doados de cociñar que outras formas de preparar ovos —como tortilla, fritidos etc.—, e os ovos duros sobrecocidos son máis fáciles de cociñar que os ovos lixeiramente fervidos.
Os ovos son unha fonte alimenticia abundante, rica en proteínas na clara e xema, así como vitaminas nesta última. O seu consumo é recomendábel a calquera idade, debendo variar en función do resto de alimentos que compoñan a dieta, actividade física, metabolismo, niveis de colesterol en sangue, etc. Son cantidades aceptábeis e mesmo recomendadas de 3 a 4 por semana para nenos, e de 3 a 5 por semana para adultos. Xeralmente, non se recomendan inxestas maiores por mor do alto contido de colesterol da súa xema, dado que, aínda que os niveis de colesterol no sangue dependen especialmente de factores xenéticos, a predisposición a acumulalo en exceso combátese reducindo a súa inxesta. Respecto das propiedades enerxéticas, un ovo duro achega 80 calorías aproximadamente, mentres ca un ovo cocido achega 100 calorías.
Tipos de ovos duros[editar | editar a fonte]
A única diferenza para a tipoloxía dos ovos duros é o tempo de cocedura na moira:
- Ovo pasado por auga. Ovo que se cociña coa casca en auga a ferver durante aproximadamente tres minutos até que calla a clara. Fonte VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración. Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega Nunca pasa dos 4 minutos.
- Ovo mollet. Superando entre o tres e catro minutos non excede dos 5 minutos de cocción.
- Ovo duro. Ferve case 8 minutos e deixa callada a clara e a xema.
Para calibrar mellor o tempo de cocción adóitase usar un temporizador específico para a cocción de ovos denominado egg timer.
Conserva[editar | editar a fonte]
Para saber se un ovo cru está pasado de data, un truco caseiro é colocalo nun vaso de auga. Se aboia, significa que xa non é apto para o seu consumo. Se vaise ao fondo do vaso, pódese comer. Os ovos duros adóitanse conservar de diferentes xeitos. Un dos máis populares é sometelo a unha inmersión, sen a casca, nunha solución salina con vinagre —ovos encurtidos— que permite a conserva destes durante meses, podéndose consumir tras este tempo. Os ovos cocidos poden conxelarse e ficar neste estado durante varios meses.
Un ovo duro consérvase nun sitio fresco catro días coa casca e dous días sen ela.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Definición e nome galego en VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración. Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ Definición en VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
