O xigante egoísta
| O xigante egoísta | |
|---|---|
.png) | |
|
Título
The Selfish Giant  | |
|
Instancia de
| |
|
Parte de
| |
|
Forma artística
| |
|
Xénero
| |
|
Lingua
| |
| Autoría | |
|
Autor/a
| |
| Publicación | |
|
Data de publicación
16 de maio de 1888 | |
| Fontes e ligazóns | |
|
Obra dispoñible en
| |
| Wikidata |
O xigante egoísta[1] é un conto de fadas escrito polo poeta, escritor e dramaturgo británico-irlandés Oscar Wilde. Foi publicado por primeira vez n'O príncipe feliz e outros contos xunto a outros catro contos do autor en 1888.
Trama
[editar | editar a fonte]Un xigante ten un xardín ó que lles gusta ir xogar ós nenos, pero o xigante constrúe un muro para que non poidan pasar. Dende entón, no xardín sempre é inverno, e así segue sendo ata que os cativos atopan un oco por onde entrar. Con eles chega a primavera e o xigante decátase do seu erro ó prohibir ós nenos xogar. Axuda entón a un neno a rubir unha árbore, e este dálle un bico afectuoso. É a este neno a quen colle máis afecto; mais non o volve ver ata que, xa vello e en pleno inverno, ve o seu xardín con flores e ó neno, baixo dunha árbore branca. Cando chega xunta el, ve que ten feridas nas mans e nos pés, e furioso ó pensar que alguén lle mancara, preguntoulle:
-Quen se se atreveu a te mancar? -pois nas palmas das súas mans tiña sinais de dous pregos, ó igual que nos seus peciños.
-Quen se se atreveu a te mancar? -berrou o xigante-. Dimo para que poida coller a miña espada e matalo.
-Non -respondeu o neno-, porque estas son as feridas do amor.
-Quen es? -dixo o xigante, e un estraño medo invadiuno, facéndolle caer de xeonllos perante o pequeno.
E o neno sorriu e díxolle:
-Unha vez deixáchesme xogar no teu xardín. Agora vén comigo ó meu xardín, que é o ceo.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Publicado por Vicens Vives en 2012.
Publicación
[editar | editar a fonte]O xigante egoísta foi publicado por primeira vez en lingua inglesa en 1888 na colección O príncipe feliz e outros contos, que reúne cinco historias de Oscar Wilde. Foi escrito dous anos despois do nacemento do fillo do autor Vyvyan.
