Museo de la Energía
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2016.) |
Coordenadas: 42°33′28″N 6°35′27″O / 42.55778, -6.59083
| La Fábrica de Luz. Museo de la Energía | |
|---|---|
 | |
| |
| País |  España |
| Cidade | Ponferrada |
| Director | Amaya Pérez Getino |
| Inauguración | 14 de xullo de 2011 |
| Na rede | |
| http://www.lafabricadeluz.org/index.php/es/ | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
La Fábrica de Luz. Museo de la Energía é un museo situado en Ponferrada, na comarca do Bierzo (provincia de León). Atópase a carón do río Sil.
Características[editar | editar a fonte]
La Fábrica de Luz. Museo de la Energía é un espazo de lecer cultural e científico, onde se analiza o papel da enerxía como protagonista na vida das persoas desde hai séculos. A súa sede aberta ao público, cuxos traballos de recuperación foron galardoados pola Unión Europea co Premio á Conservación do Patrimonio Cultural, foi aberta ao público o 14 de xullo de 2011.
Situada nunha antiga central abandonada que estivo en funcionamento entre 1920 e 1971, transformouse no lugar onde se conta a relación do carbón coa enerxía desde os puntos de vista tecnolóxico e social. A súa restauración realizouse respectando completamente os elementos orixinais da central e posibilitou a recuperación, para novos usos culturais, dunha das xoias do patrimonio industrial español.
A historia do Museo reconstruíuse coa axuda e achegas de máis de 200 colaboradores. Algúns son extraballadores da central que protagonizan a visita a través dos seus testemuños en vídeo nos que describen as súas funcións en cada espazo do edificio.
A relación do carbón coa enerxía desde os puntos de vista tecnolóxico e social cóntase na Fábrica de Luz. Os espazos nos que se sitúan estes contidos serven para fiar o discurso que comeza na plataforma de carbóns, onde se descargaban manualmente os vagóns de carbón procedentes do lavadoiro. O material escorregaba pola pendente acumulándose sobre o sistema de moegas, e grazas a un sistema de cintas transportadoras, era reconducido até o seguinte edificio, a Nave de Caldeiras, destinado á combustión do carbón. Finalmente, o material chegaba á nave de turbinas, edificio onde se aloxaba toda a maquinaria que facía posible a produción de electricidade.
O Museo é tamén un espazo de lecer e participación no que se realizan actividades para todos os públicos, tales como talleres, cursos, conferencias, e eventos de todo tipo, nos que a enerxía é sempre protagonista.
A Fábrica de luz. Museo da Enerxía contará ademais con outra sede, actualmente en fase de construción, que será o seu edificio principal. Situarase na antiga central térmica de Compostilla I que estivo operativa desde 1949 até o ano 1974, e foi determinante na vida, a paisaxe e o desenvolvemento da zona. O edificio albergará dúas exposicións principais nas que se abordará a evolución e o progreso das sociedades humanas en función do coñecemento e a eficiencia no aproveitamento das transformacións da enerxía, e unha instalación con especies vexetais vivas, a modo de híbrido entre unha exposición e un xardín, onde explicar a importancia da fotosíntese e os fluxos da enerxía nos ecosistemas.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazónes externas[editar | editar a fonte]
- www.lafabricadeluz.org Arquivado 12 de setembro de 2019 en Wayback Machine.