Moraime, Muxía
Moraime | |
---|---|
Igrexa de San Xulián de Moraime | |
Concello | Muxía[1] |
Provincia | A Coruña |
Coordenadas | 43°05′05″N 9°11′59″O / 43.08472222, -9.19972222 |
Área | 21,46 km² |
Poboación | 784 hab. (2018) |
Densidade | 36,53 hab./km² |
Entidades de poboación | 25[1] |
[ editar datos en Wikidata ] |
San Xulián de Moraime é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Muxía. Segundo o IGE en 2018 tiña 784 habitantes (406 mulleres e 378 homes) distribuídos en 25 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación aos anos 2004, cando tiña 1.030 habitantes, e 1999 cando tiña 1.096 habitantes.
Xeografía
[editar | editar a fonte]Entre o seu patrimonio natural destaca o monte Corpiño de Chorente, e as praias dos Muíños e Lourido
A parroquia está atravesada polos camiños de Fisterra, a variante do Camiño de Santiago que procedente de Santiago de Compostela e se dirixe cara Muxía, e o dos Faros, na súa 6ª etapa: ruta Camariñas-Muxía.
Patrimonio
[editar | editar a fonte]A igrexa de San Xulián de Moraime data do século XII. A carón dela estivo o mosteiro de Moraime, creado no século XI e pertencente á Orde de San Bieito. Tamén hai na parroquia un conxunto de antigas casas señoriais.
Nesta parroquia no lugar de Lourido e preto da praia atópase o novo Parador Costa da Morte.
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]-
Parador Costa da Morte en Lourido
Lugares e parroquias
[editar | editar a fonte]Lugares de Moraime
[editar | editar a fonte]Lugares da parroquia de Moraime no concello de Muxía (A Coruña) | |
---|---|
Alberguería | Añobres | Armear | A Baiuca | Bergantiños | Bouzas | Cartel | As Casas Novas | Os Castelos | Chorente | A Condomiña | Figueiras de Abaixo | Figueiras de Arriba | Labexo | Lourido | Moraime | Os Muíños | Oruxo | Ribas | Risamonde | Serantes | Vilamaior | O Vilariño | Xanzón | Xurarantes |
Parroquias de Muxía
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Xosé María Lema en "O Seminario de Onomástica responde (Real Academia Galega, 23.04.2024)