Miobatráquidos
Myobatrachidae Rango fósil: Oligoceno tardío – Actual[1] | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Crinia signifera | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Distribución dos Myobatrachidae (en negro)
| |||||||||||||||
Subfamilias | |||||||||||||||
|
Os miobatráquidos (Myobatrachidae) son unha familia de ras que viven en Australia e Nova Guinea. Os membros desta familia varían moito en tamaño desde especies menores de 1,5 cm de lonxitude, á segunda ra máis grande de Australia, Mixophyes iteratus, de 12 cm. Toda a familia comprende especies que ou son terrestres ou acuáticas, pero ningunha arbórea.
Características
[editar | editar a fonte]Na familia Myobatrachidae encóntranse formas de coidado parental únicas o reino animal. Nas dúas especies do xénero Rheobatrachus, pertencentes a esta familia, a femia traga as súas crías, e estas desenvolven a súa metamorfose no estómago materno. A ra Assa darlingtoni ten unhas bolsas a cada lado do seu corpo, e o macho vixía os ovos ata que eclosionan e despois axuda os cágados a pasar ás bolsas, onde completan a metamorfose.[1] Outra forma peculiar de coidado parental, aínda que non único, encóntrase nas especies do xénero Limnodynastes, nas que os machos se enterran preto dunha masa de ovos para protexelos.
Aínda que moitas especies están adaptadas a escavar, o que serve de axuda para sobrevivir en ambientes semiáridos ou estacionalmente áridos, a Myobatrachus gouldii e a Arenophryne rotunda chegan a poñer os seus ovos directamente en area húmida a decenas de centímetros por debaixo da superficie, en vez de facelo na auga. Estas especies carecen de cágados, xa que os seus ovos eclosionan directamente como pequenas ras.[1]
As ras desta familia carecen de discos adhesivos nas dedas como as que teñen as ras arborícolas. A familia subdivídese en subfamilias baseándose principalmente nos seus hábitos na posta de ovos. Os da subfamilia Limnodynastinae forman niños de escuma. A femia crea a escuma axitando un composto químico da súa pel coas mans. A escuma pode flotar ata a superficie da auga ou estar en terra. A subfamilia Rheobatrachinae contén as dúas especies de ras que fan a crianza no estómago, e o resto están na subfamilia Myobatrachinae.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Os miobatráquidos divídense en tres subfamilias: Myobatrachinae, Limnodynastinae e Rheobatrachinae. Aínda que a maioría das fontes clasifican estes tres grupos como subfamilias, algúns taxónomos recoñécenos como familias.
Subfamilia | Especies | Xénero | |
---|---|---|---|
Limnodynastinae[2] | 1 | Adelotus Ogilby, 1907 | |
6 | Heleioporus Gray, 1841 | ||
4 | Lechriodus Boulenger, 1882 | ||
11 | Limnodynastes Fitzinger, 1843 | ||
10 | Neobatrachus Peters, 1863 | ||
4 | Notaden Günther, 1873 | ||
2 | Opisthodon Steindachner, 1867 | ||
6 | Philoria Spencer, 1901 | ||
Myobatrachinae[3] | 1 | Arenophryne Tyler, 1976 | |
1 | Assa Tyler, 1972 | ||
15 | Crinia Tschudi, 1838 | ||
7 | Geocrinia Blake, 1973 | ||
1 | Metacrinia Parker, 1940 | ||
8 | Mixophyes Günther, 1864 | ||
1 | Myobatrachus Schlegel In Gray, 1850 | ||
1 | Paracrinia Heyer & Liem, 1976 | ||
13 | Pseudophryne Fitzinger, 1843 | ||
1 | Spicospina Roberts et al., 1997 | ||
6 | Taudactylus Straughan & Lee, 1966 | ||
25 | Uperoleia Gray, 1841 | ||
Rheobatrachinae[4] | 2 | Rheobatrachus Liem, 1973 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zweifel, Richard G. (1998). Cogger, H.G.; Zweifel, R.G., eds. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press. pp. 90–91. ISBN 0-12-178560-2.
- ↑ Considerada unha familia - Limnodynastidae para algúns autores.
- ↑ Considerada unha familia - Myobatrachidae para algúns autores.
- ↑ Combinada con Myobatrachidae por algúns autores.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]Wikispecies posúe unha páxina sobre: Miobatráquidos |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Miobatráquidos |
- Cogger, H.G.; R.G. Zweifel; D. Kirschner (2004). Encyclopedia of Reptiles & Amphibians Second Edition. Fog City Press. ISBN 1-877019-69-0.