Mesnada
Unha mesnada[1] era, na Península Ibérica durante a Idade Media, o conxunto de homes armados pertencentes a un rei, señor, ricohome, consello, parroquia ou distrito que formaba a unidade orgánica da hoste ou exército. Ao conxunto de normas que tiñan que cumprir os mesnadeiros chamábaselle mesnadaría, así como ao soldo que recibían.[2]
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
A palabra ven do latín mansionatus, que siginificaba "aloxado" na "mansión" do señor.
Diferénciase da az, ou aaz, en que a mesnada, era unha parte do exército e a az, era unha unidade táctica no campo de batalla.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "mesnada". academia.gal. Consultado o 2024.
- ↑ "mesnadaria". digalego.xunta.gal. Consultado o 2024.
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Jose Almirante - Diccionario militar, 1869, Madrid.
