María Elvira Lacaci
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1916  Ferrol, España |
| Morte | 9 de marzo de 1997 (80/81 anos) Madrid, España |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | escritora, poetisa |
| Xénero artístico | Poesía |
| Familia | |
| Cónxuxe | Miguel Buñuel Tallada |
| Premios | |
   | |
María Elvira Lacaci Morris, nada en Ferrol en 1916 e finada en Madrid o 9 de marzo de 1997,[1] foi unha poetisa galega en lingua castelá.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Filla de militares, naceu en Ferrol pero viviu case toda a súa vida en Madrid. Foi a primeira muller que gañou o Premio Adonais (1956) por Voz humana e o Premio da Crítica en 1964. A súa obra enmárcase na poesía social de posguerra. Outras obras da autora son Humana voz (1957), Sonido de Dios (1962) e Al este de la ciudad (1963).
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Casou co actor e escritor Miguel Buñuel Tallada.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Fallece en Madrid a los 81 años la poetisa María Elvira Lacaci", El País, 10-3-1997 (en castelán).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Lacaci Morris, María Elvira". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 212.
- "Lacaci Morris, María Elvira". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Porro Herrera, María José. "María Elvira Lacaci" Diccionario Biográfico Español. Real Academia da Historia.
