Manuel Pedregal Luege

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaManuel Pedregal Luege
Biografía
Nacementoc. 1876 Editar o valor em Wikidata
Grau, España Editar o valor em Wikidata
Morte13 de abril de 1936 Editar o valor em Wikidata (59/60 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmaxistrado Editar o valor em Wikidata

Manuel Pedregal Luege (tamén escrito o segundo apelido como Lueje), nado en Villaviciosa, Asturias sobre 1876 e finado en Madrid o 13 de abril de 1936, foi un xuíz e maxistrado español. Morreu en Madrid vítima dun atentado terrorista obra de pistoleiros de Falange Española de las JONS.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Obtivo a súa licenciatura en Dereito pola Universidade de Oviedo en 1902, sendo remitido o documento a Villaviciosa.[1] Presidente de Sala da Audiencia provincial de Valladolid, o 10 de xullo de 1931 é nomeado maxistrado da Audiencia Provincial de Madrid por xubilación de Julio de Torres Gisbert.[2] Máis tarde foi nomeado maxistrado do Tribunal Supremo. Tralo atentado ao deputado socialista Luis Jiménez de Asúa, perpetrado o 12 de marzo de 1936, estivo á fronte da instrución xudicial. Ademais, con anterioridade, sentenciou a un xove falanxista a unha longa condena polo asasinato dun vendedor de xornais de ideoloxía socialista.[3]

Pedregal morreu vítima dun atentado terrorista o 13 de abril de 1936, cando se desprazaba polo Paseo de Luchana, esquina á rúa Covarrubias, de Madrid.[4]

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

En Grau deuselle o nome do maxistrado ao Parque Manuel Pedregal.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou con Luisa Candás, que recibiu unha pensión de 19.000 pesetas anuais tralo asasinato do seu home.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Oviedo". El Progreso de Asturias. 22-3-1902. p. 2. Consultado o 10-3-2024. 
  2. "Decretos" (PDF). Gaceta de Madrid (303). 11-7-1931. p. 303. Consultado o 20-3-2023. 
  3. Galbe Loshuertos, José Luis (2011). La Justicia de la República. Madrid: Marcial Pons Historia. p. 141. 
  4. "Decreto" (PDF). Gaceta de Madrid (121). 30-4-1936. p. 893. Consultado o 18-3-2023. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ellwood, Sheelagh (2001). Historia de la Falange Española. Barcelona: Editorial Crítica. ISBN 9788484322023. 
  • Gallego, Ferrán; Morente (eds.), Francisco (2005). Fascismo en España. Barcelona: El Viejo Topo. ISBN 84-96356-32-9. 
  • Gibson, Ian (2008). En busca de José Antonio. Madrid: Editorial Aguilar. ISBN 978-84-03-09900-5. 
  • Gil Pecharromán, Julio (1996). José Antonio. Retrato de un visionario. Madrid: Ediciones Temas de hoy. ISBN 84-7880-692-X. 
  • González Calleja, Eduardo (2011). Contrarrevolucionarios: Radicalización violenta de las derechas durante la Segunda República, 1931-1936. Alianza Editorial. ISBN 978-84-206-6455-2.