Manuel Lois García

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.


Infotaula de personaManuel Lois García

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de maio de 1912 Editar o valor em Wikidata
Ordes, España Editar o valor em Wikidata
Morte7 de setembro de 1937 Editar o valor em Wikidata (25 anos)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmilitar Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios
Monumento ó soldado Lois en Ordes.

Manuel Lois García, nado en Ordes o 22 de maio de 1912 e finado en augas de Alxer o 7 de setembro de 1937, foi un soldado de infantería de maríña galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 embarcou no cruceiro Baleares durante a Guerra Civil. O 7 de setembro de 1937.

Otro impacto (del Crucero Libertad) en la chimenea barre la cubierta servida por la Infantería de Marina... Cae herido el comandante de la batería, alférez de navío don Miguel Pardo de Donlebun, y ve con terror cómo se hincha una caja de urgencia, lo que le hace pensar que arden los iluminantes...; consciente del peligro que ello representa para la seguridad del buque, grita: "¡Un voluntario para abrir esa caja!"... Se abre paso entre sus compañeros nuestro héroe, soldado Lois, telefonista del cañón número 4, sereno y consciente del peligro que corre... ase firmemente los cierres y abre la tapa. Recibe en su cuerpo toda la carga mortífera y queda de momento sumido en un mar de fuego... El espíritu del infante de marina se sobrepone a su dolor físico y coge con sus manos, hechas un ascua, una de aquellas cargas al rojo vivo.

Sus carbonizados músculos se niegan a obedecer a su férrea voluntad; cae al suelo, y en él empuja con su pecho el infernal artefacto, que rueda hacia el mar... El peligro ha pasado.

Llevado a la enfermería, le dice su comandante: "No te apures, Lois, que cuando te pongas bueno, te daré dos meses de permiso y un beso para tu madre..."

A las 18 horas expiraba el héroe; el bravo comandante, con lágrimas en los ojos, al tiempo que impone a sus restos la Medalla naval, le besa y dice: "Manuel Lois, te doy el beso prometido...

Historia de la Infantería de Marina española de José Enrique Rivas Fabal.

Foille concedida a Laureada de San Fernando a título póstumo (30-5-1939).

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]