Manuel Antonio Matta
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de febreiro de 1826 Copiapó, Chile |
| Morte | 12 de xuño de 1892 (66 anos) Santiago de Chile |
President of the Chamber of Deputies of Chile (en)  | |
| Senador de Chile | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Chile |
| Educación | Universidade de Chile |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Santiago de Chile |
| Ocupación | escritor , político , diplomático |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Pai | Eugenio de Matta Vargas (en) |
| Irmáns | Guillermo Matta Goyenechea (en) |
Manuel Antonio Matta Goyenechea, nado en Copiapó o 27 de febreiro de 1826, e finado en Santiago de Chile o 12 de xuño de 1892, foi un político, avogado e escritor chileno, fundador do Partido Radical de Chile xunto con Pedro León Gallo.
Biografía[editar | editar a fonte]
Naceu o 27 de febreiro de 1826 en Copiapó, fillo do empresario e home público mineiro chilote, Eugenio de Matta Vargas, e de Petronila María Mercedes Goyenechea de la Sierra. Os seus irmáns foron: Pedro Nolasco, Francisco de Paula, Felipe Santiago, Guillermo e María Mercedes Matta Goyenechea.
A pesar de nacer na cidade norteña de Copiapó, viviu a maior parte da súa vida na capital Santiago, onde estudou. Ingresou no Colexio de dona Josefa Cabezón de Villarino, no Seminario Conciliar e posteriormente no Instituto Nacional Xeneral José Miguel Carrera. Tamén foi aprendiz de Andrés Bello, de quen recibiu clases particulares.
En 1841, cando estaba a piques de rematar os seus estudos de Dereito na Universidade de Chile, o seu pai, Eugenio de Matta Vargas, decidiu que Manuel Antonio viaxase a Europa, onde chegou cando só tiña dezaoito anos. No vello continente estudou literatura e filosofía. Nas súas estancias en Alemaña, Francia e Inglaterra coñeceu a importantes intelectuais políticos como Francisco Bilbao ou Santiago Arcos, que influíron no seu pensamento radical.
Regresou a Chile en 1848. Ese ano exerceu as súas habilidades literarias escribindo na Revista Santiago, El Picaflor e La Revista. Este último foi descontinuado en 1851 pero volveu emitirse en 1855.
Foi fundador do Corpo de Bombeiros de Santiago (creado o 20 de decembro de 1863) e primeiro director da Compañía de Gardas de Facenda (actual 6a Compañía).
Faleceu solteiro e sen descendencia.
Vida política[editar | editar a fonte]
A súa vida política desenvolveuse en 1855 cando foi elixido deputado pola súa natal Copiapó, e posteriormente foi reelixido en 1858. Un ano antes da súa segunda elección, Matta dimitiu do Partido Liberal de Chile, para fundar o novo Partido Radical . Dun grupo de mozos cos mesmos ideais, foi o líder xunto co seu irmán menor Guillermo Matta, Ángel Custodio Gallo, Pedro León Gallo, Francisco Marín e Juan Arteaga Alemparte . Todos eles formaron a Asemblea Constituínte influenciados pola Revolución Francesa. Cómpre sinalar que Manuel Antonio era masón dende os corenta anos e o seu soño era un goberno laico.
Non sería ata a asunción do goberno de José Joaquín Pérez cando os radicais lograron formalizar o partido. Matta fundou o xornal La Voz de Chile en 1862 e dirixiu este grupo con ideas radicais á espera da chegada de Pedro León Gallo en 1863. A primeira asemblea dos radicais orixinouse ese ano.
En 1864 foi elixido deputado por Copiapó e Caldera onde foi reelixido por catro mandatos consecutivos. Posteriormente foi elixido presidente da Cámara dos Deputados, e máis tarde foi senador por Atacama, cargo no que tamén sería reelixido. A súa boa racha co goberno remataría en 1880 cando, na primeira convención radical presidida por el, os membros do goberno de Aníbal Pinto foron duramente criticados e catalogados como corruptos. Porén, despois foi apoiado de novo polo goberno de Domingo Santa María.
Matta opúxose rotundamente ao goberno de José Manuel Balmaceda, incluso apoiando a súa dimisión. Tras a caída de Balmaceda, Matta refuxiouse en Bos Aires e ao seu regreso ofrecéuselle o Ministerio de Asuntos Exteriores, Culto e Colonización de Chile, cargo que asumiu o Caso Baltimore e que en parte correspondeu.
Logo foi elixido senador por Tarapacá, cargo que ocupaba no momento da súa morte, ocorrida en Santiago.
Legado[editar | editar a fonte]
O seu partido alcanzaría a primeira maxistratura do país en 1931 con Juan Esteban Montero, tamén se orixinarían os gobernos radicais conformados por Pedro Aguirre Cerda, Juan Antonio Ríos e Gabriel González Videla.
En honra aos seus destacados labores políticos déuselle o seu nome a unha das rúas máis importantes de Copiapó, a Avenida Manuel Antonio Matta, coñecida popularmente como Alameda Manuel Antonio Matta. Igualmente en Santiago, por similares razóns, construíuse a famosa Avenida Manuel Antonio Matta, coñecida simplemente como Avenida Matta. Numerosas rúas de cidades chilenas levan o seu apelido, facendo referencia ao seu legado, como ao legado do seu non menos destacado irmán Guillermo Matta Goyenechea.
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Arteaga Alamparte, Xusto e Arteaga Alamparte, Domingo: Don Manuel Antonio Matta nas Constituíntes de 1870 . Imprenta de Barcelona, Santiago 1910.
- Cortés, José Domingo: Don Manuel A.Matta--EN: Chilean Poets . Imprenta La Unión Americana, Santiago 1864.
