Saltar ao contido

Mandarín estándar

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Mandarín padrón»)

O mandarín padrón ou estándar é a lingua oficial da República Popular da China, de Taiwán, de Malaisia e de Singapur. A lingua chinesa escrita oficial desde o inicio do século XX, o chinés vernacular, é próxima mais non completamente idéntica ao mandarín padrón.

Características

[editar | editar a fonte]

O mandarín padrón baséase no dialecto de Pequín, que pertence ao mandarín, un grupo de dialectos chineses falados no norte, centro e suroeste da China.

O mandarín padrón é coñecido oficialmente por nomes distintos segundo o país:

  • na China continental como 普通話[1],普通话[2], Pǔtōnghuà [3], literalmente "dialecto común"
  • en Taiwán como ‘‘‘Guoyu’‘‘ (國語[1] / 国语[2], Guóyǔ[3], Wade-Giles: Kuo-yü, literalmente "lingua nacional")
  • na Malaisia e Singapur como 華語[1] / 华语[2], Huáyǔ[3], literalmente "a lingua chinesa"). Os tres termos úsanse como sinónimos nas comunidades chinesas en todo o mundo, onde os varios grupos entraron en contacto.
  1. 1,0 1,1 1,2 Escrita chinesa tradicional
  2. 2,0 2,1 2,2 Escrita chinesa simplificada
  3. 3,0 3,1 3,2 Transcrición pinyin