Lingua tupí

Tupí; Tupinambá
Falado en:	Brasil
Extinción:	Século XVIII; (sobrevive como nheengatu)
Familia:	Americana; Tupí; Tupí-guaraní; Tupí
Escrita:	latino
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	varios:; tpw — Lingua tupí; tpn — Lingua tupinambá; yrl — Lingua nheengatu; tpk — Lingua tupiniquim
Mapa
Status

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Tupí.

O tupí antigo ou tupí clásico^[1]^[2] é unha lingua da familia tupí que foi falada polos nativos tupís do Brasil, maioritariamente os que vivían preto do mar. Pertence á familia tupí–guaraní, e ten unha historia escrita que abrangue os séculos XVI, XVII e XVIII. No período colonial o tupí foi empregado como lingua franca polos europeos así como polos amerindios e tivo uso literario, mais foi posteriormente suprimido até a extinción, deixando só unha lingua moderna descendente cun significativo número de falantes, o nheengatu.

Os nomes tupí antigo ou tupí clásico son termos empregados polos estudosos modernos, mais os falantes nativos chamárono ñeengatú "a lingua boa", ñeendyba "lingua común", abáñeenga "lingua humana", ou "lingua xeral" e "lingua brasileira".

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para tupí.
↑ Definición de tupí no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.

[1] Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para tupí.

[2] Definición de tupí no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.

[1]

[2]