Lingua tai nuea

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Tai nuea
ᥖᥭᥰ ᥘᥫᥴ
Pronuncia:[tai˥.lə˧]
Outros nomes:Tai le
Falado en: China, Myanmar e Tailandia
Rexións: Suroeste da China
Total de falantes: 720.000 (1983–2007)
Familia: Tai-kadai
 Linguas tai
  Suroeste (Tai)
   Noroeste
    Tai nuea
Escrita: Alfabeto tai le
Estatuto oficial
Lingua oficial de: China (Dehong)
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: tdd
Mapa
Status

O tai nuea está clasificado como "vulnerable" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[1]
Manuscritos budistas en lingua tai nuea.

A lingua tai nuea ou tai nüa (en chinés: 傣那语; Dǎinàyǔ; tailandés: ภาษาไทเหนือ), tamén chamada dehong tai (chinés: 德宏傣语, Déhóng Dǎiyǔ; tailandés: ภาษาไทใต้คง, ou chinés shan) é unha das linguas faladas polo pobo dai na China, especialmente na prefectura autónoma dai e jingpo de Dehong no suroeste da provincia de Yunnan. Está estreitamente relacionada con outras linguas tai e podería considerarse un dialecto da lingua shan. Os falantes desta lingua ao outro lado da fronteira en Myanmar son coñecidos como shan.

Uso da lingua[editar | editar a fonte]

O tai nuea ten status oficial nalgunhas partes de Yunnan (China), onde se usa en sinais e na educación. A estación de radio do pobo de Yunnan (Yúnnán rénmín guǎngbō diàntái 云南人民广播电台) emite en tai nuea. Por outra banda, na China publícase moi pouco material impreso en tai nuea. Porén, moitos sinais de estradas e tendas en Mangshi están en tai nuea.

En Tailandia, publicouse unha colección de 108 proverbios con traducións ao tailandés e ao inglés.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  2. Thawi Swangpanyangkoon and Edward Robinson. 1994. (2537 Thai). Dehong Tai proverbs. Sathaban Thai Suksa, Chulalankorn Mahawitayalai.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Chantanaroj, Apiradee (2007). A Preliminary Sociolinguistic Survey of Selected Tai Nua Speech Varieties (PDF) (Tese) (en inglés). Payap University. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2020-05-02. 
  • Luo, Yongxian (1998). A Dictionary of Dehong, Southwest China (en inglés). Canberra: Pacific Linguistics. doi:10.15144/PL-C145. hdl:1885/146619. 
  • Teekhachunhatean, Roong-a-roon รุ่งอรุณ ทีฆชุณหเถียร (2000). "Reflections on Tai Dehong Society from Language Point of View". Phaasaa Lae Phaasaasart / Journal of Language and Linguistics (en inglés) 18 (2): 71–82. 
  • Zhou, Yaowen 周耀文; Fang, Bolong 方伯龙; Meng, Zunxian 孟尊贤 (1981). "Déhóng Dǎiwén" 德宏傣文 [Dehong Dai]. Mínzú yǔwén (en chinés) 1981 (3). 
  • Zhou, Yaowen 周耀文; Luo, Meizhen 罗美珍 (2001). Dǎiyǔ fāngyán yánjiū: Yǔyīn, cíhuì, wénzì 傣语方言硏究 : 语音, 词汇, 文字 (en chinés). Beijing: Minzu chubanshe. 
  • Zhang, Gongjin 张公瑾 (1981). "Dǎiwén jí qí wénxiàn" 傣文及其文献 [The Dai language and Dai Documents]. Zhōngguóshǐ yánjiū dòngtài (en chinés) 1981 (6). 
  • Berlie, Jean A. (1993). Neua (Na) in Yunnan (PRC) and the LPDR: A Minority and a "Non-Minority" in the Chinese and Lao Political Systems (en inglés). Londres: School of Oriental and African Studies, Universidade de Londres.