Saltar ao contido

Joseph Thomas Cunningham

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJoseph Thomas Cunningham
Biografía
Nacemento1859 Editar o valor en Wikidata
Morte1935 Editar o valor en Wikidata (75/76 anos)
Actividade
Ocupaciónbiólogo mariño, zoólogo Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Edimburgo Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Alumni Oxonienses: the Members of the University of Oxford, 1715–1886 (en) Traducir Editar o valor en Wikidata

Joseph Thomas Cunningham (1859–1935) foi un biólogo mariño e zoólogo británico coñecido polos seus experimentos sobre peixes planos e os seus escritos sobe o neolamarckismo.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Cunningham traballou no London Hospital Medical College. Completou os seus estudos de ciencias no Balliol College, Oxford.[2] Cunningham foi un neolamarckista. No seu libro Hormones and Heredity (1921) propuxo que o mecanismo para a herdanza dos caracteres adquiridos eran as hormonas. Denominou a isto "lamarckismo químico".[3]

Segundo o historiador da ciencia Peter J. Bowler, a idea sostida por Cunningham de que as hormonas se transferían dunha xeración á seguinte independentemente do plasma xerminal era considerada daquela polos neolamarckistas como unha hpótese plausible; porén, "os seus partidarios eran incapaces de ir alén do estadio de proporcionar probas indirectas do efecto que postulaban."[4]

Experimentos

[editar | editar a fonte]

Nunha serie de experimentos (en 1891, 1893 e 1895) sobre a acción da luz sobre a coloración dos peixes planos, Cunningham dirixiu luz ás partes ventrais de peixes planos por medio dun acuario con fondo de cristal situado sobre un espello. Descubriu que a luz causa a produción de pigmentos nas partes inferiores destes peixes, e deulle unha interpretación lamarckista a estes resultados.[5][6][7] Outros científicos interpretaron os seus resultados de xeito diferente.[8] George Romanes escribiu aprobando a interpretación de Cunningham, pero o xenetista William Bateson non estaba convencido de que a causa do incremento na pigmentación se debese á iluminación.[9] Thomas Hunt Morgan criticou os experimentos e non cría que os resultados fosen unha proba do lamarckismo.[10]

Oposición á selección sexual

[editar | editar a fonte]

Cunningham poñía en dúbida o concepto de selección sexual.[11] O seu libro Sexual Dimorphism in the Animal Kingdom (1900) intentaba explicar as características sexuais secundarias por medio de principio lamarckistas.[12] O químico Raphael Meldola sinalou nunha revisión para a revista Nature que "aínda que moitos de nós podemos chegar á conclusión que o Sr. Cunningham non conseguiu establecer o seu caso, xeralmente admitirase que discutiu o problema, no seu conxunto, cun espírito máis ou meno científico."[13]

Traduciu o libro de Theodor Eimer's Die Enstehung der Arten (1888) ao inglés.

Publicacións

[editar | editar a fonte]
  1. Bidder, G. P. (1935). "Joseph Thomas Cunningham. (1859-1935)". J. Cons. Int. Explor. Mer 10 (3): 245–248. doi:10.1093/icesjms/10.3.245. 
  2. J. T. Cunningham, M.A. Late Lecturer In Biology, London Hospital Medical College. The British Medical Journal. Vol. 2, No. 3887 (6 de xullo de 1935), p. 42.
  3. Reid, R. G. B. (2004). Epigenetics and Environment. In Brian Keith Hall, Roy Douglas Pearson, Gerd B. Müller. In Environment, Development, and Evolution: Toward a Synthesis. MIT Press. p. 19. ISBN 0-262-08319-1
  4. Bowler, Peter J. (1983). The Eclipse of Darwinism: Anti-Darwinian Evolutionary Theories in the Decades Around 1900. p. 102. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0801843914.
  5. Cunningham, Joseph Thomas (1891). "An Experiment concerning the Absence of Color from the lower Sides of Flat-fishes". Zoologischer Anzeiger 14: 27–32. 
  6. Cunningham, Joseph Thomas (maio de 1893). "Researches on the Coloration of the Skins of Flat Fishes". Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom (Cambridge, UK: Cambridge University Press on behalf of the Marine Biological Association of the United Kingdom) 3 (1): 111–118. doi:10.1017/S0025315400049596. 
  7. Cunningham, Joseph Thomas (maio de 1895). "Additional Evidence on the Influence of Light in producing Pigments on the Lower Sides of Flat Fishes" (PDF). Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom 4: 53–59. doi:10.1017/S0025315400050761. 
  8. Moore, Eldon (15 de setembro de 1928). "The New View of Mendelism". The Spectator (revisión de libro) (London) 141 (5229): 337. Consultado o 2015-10-24.  Revisión de Modern Biology (1928) de J. T. Cunningham.
  9. Cock & Forsdyke 2008, pp. 132–133
  10. Morgan 1903, pp. 257–259
  11. Bartley, Mary Margaret. (1994). A Century of Debate: The History of Sexual Selection Theory (1871-1971). Cornell University. p. 49
  12. Revisión en The Zoologist, 4th series, vol 4, issue 707 (maio de 1900), wikisource logo 243/244.
  13. Meldola, Raphael. (1900). Sexual Dimorphism in the Animal Kingdom: A Theory of the Evolution of Secondary Sexual Characters. Nature 63: 197-202.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]