Saltar ao contido

Josep Pla

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Josep Pla i Casadevall»)
Modelo:BiografíaJosep Pla

(1917) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(ca) Josep Pla i Casadevall Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento8 de marzo de 1897 Editar o valor en Wikidata
Palafrugell, España Editar o valor en Wikidata
Morte23 de abril de 1981 Editar o valor en Wikidata (84 anos)
Llofriu, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de Llufríu Editar o valor en Wikidata
Residenciamas Pla (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Barcelona - medicina, dereito (1913–1919) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, crítico literario, xornalista, novelista Editar o valor en Wikidata
Período de tempoSéculo XX Editar o valor en Wikidata
Partido políticoLliga Regionalista Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoEnsaio Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1039180 Find a Grave: 7529563 Editar o valor en Wikidata

Josep Pla i Casadevall, nado en Palafrugell o 8 de marzo de 1897 e finado en Llofriu o 23 de abril de 1981, foi un escritor catalán.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo de pequenos propietarios rurais do Empordà, fai o bacharelato en Xirona, comeza a carreira de medicina en Barcelona, que deixa para estudar dereito. Tras licenciarse exerce o xornalismo primeiro en xornais locais e logo a partir de 1918 como profesional en Las Noticias e posteriormente en La Publicitat. Exerceu de correspondente de La Veu de Catalunya en Francia, Gran Bretaña, Italia, Alemaña ou a URSS.

Militante da Lliga Regionalista, en 1921 saíu elixido deputado provincial polo distrito de Bisbal. Durante a Segunda República española viviu en Madrid, aínda que seguiu colaborando en La Veu de Catalunya. En 1936 co inicio da Guerra civil española marchou a a Francia e a Italia para pasar posteriormente á España nacional, estableceuse en Donostia e colabora co Diario Vasco entre outubro de 1938 e xaneiro de 1939. Coa ocupación de Cataluña volta e foi subdirector durante tres meses no xornal La Vanguardia, denominada entón La Vanguardia Española e posteriormente entra na redacción da revista Destino, da que se converte no principal ideólogo.

O primeiro libro que publicou foi Coses vistes (1925). Outras obras foron Rússia (1925), Llanterna màgica (1926), «Relacions» (1927), Vida de Manolo (1928), Cartes de lluny (1928), Cartes meridionals (1929), Madrid (Un dietari) (1929), Francesc Cambó (1928-1930), Vint-i-cinc anys de política catalanista (1931), Madrid (L'adveniment de la República) (1931), Viatge a Catalunya (1934), Cadaqués (1947), Bodegó amb peixos (1950), L'illa dels castanyers (1951), Pa i raïm (1951), Un senyor Barcelona (1951), El carrer estret (1952), Llagosta i pollastre (1952), El vent garbí (1952), Girona (1952), «Els pagesos» (1952), «Nocturn de primavera» (1953), «Els anys» (1953), Les hores (1453), Contraban (1954), Peix fregit (1954), L'Empordanet (1954), Cartes d'Itàlia (1955), Santiago Rusiñol i el seu temps (1955), Els moments (1955), Week-end d'estiu a Nova York (1955) e De l'Empordanet a Barcelona(1956).

Logo da guerra civil publicou versións en castelán pola imposibilidade de facelo en catalán, lingua na que sempre escribiu; entre a súa produción desa época destacan Historia de la Segunda República Española (1940-41), que vai rexeitar posteriormente, Guía de la Costa Brava (1941), Las ciudades del mar (1942), Viaje en autobús (1942), Rusiñol y su tiempo (1942), El pintor Joaquín Mir (1944), Un señor de Barcelona (1945) e La huida del tiempo (1945).

En 1956 comeza a publicar as súas Obras Completas, que chegaron aos vinte e nove volumes e que quedaron incompletas pola morte do editor. En 1966 comeza con El quadern gris a publicación das Obras Completas na editorial Destino.

En galego apareceu traducido en 1999 Viaxe por Galicia: de Ribadeo a Tui, crónica dunha viaxe realizada por Pla a Galicia.