Josef K
Josef K | |
---|---|
Orixe | Edimburgo, Escocia |
Período | 1979 - 1982 |
Xénero(s) | post-punk |
Selo(s) discográfico(s) | Postcard Records, Les Disques du Crépuscule |
Membros | Paul Haig Malcolm Ross David Weddell Ronnie Torrance |
Na rede | |
http://www.josefk.net/ | |
Josef K foi unha banda escocesa de post-punk activa entre 1979 e 1982. O grupo chamouse así polo protagonista da novela de Franz Kafka Der Process. Aínda que só publicou un único álbum de estudio mentres estivo activa e acadou un éxito moderado, dende entón demostraron ser unha grande influencia para moitas bandas nacidas posteriormente.
Historia
[editar | editar a fonte]A banda naceu no ano 1979 orixinalmente co nome TV Art. Foi fundada por Paul Haig (voces, guitarra) e Ronnie Torrance (batería), aos que se lles uniron Malcolm Ross (guitarra, teclados) e Gary McCormack (baixo). McCormack marchou pouco despois, uníndose posteriormente a The Exploited, e foi substituído por David Weddell.[1][2] Tras gravar unha demo de dez temas, o seu primeiro lanzamento foi o sinxelo "Romance"/"Chance Meeting", editado a través do selo do batería de Orange Juice Steven Daly, Absolute, no mes de decembro dese ano.[1][2] Posteriormente asinaron un contrato con Postcard Records, o selo fundado por Daly e Alan Horne, publicando unha serie de aclamados sinxelos en 1980 e 1981.[1][3] A banda gravou o seu álbum de estrea, Sorry for Laughing, en 1981 nos Castle Sound Studios en Pencaitland, pero foi abandonado ao quedar a banda pouco contenta coa produción limpa e puída. Haig describíuno como se soase "chan e desinfectado", editando só unhas poucas copias. O grupo regresou ao estudio en Bélxica para gravar The Only Fun in Town, optando por un son máis "ao vivo" e gravando todo o traballo en dous días. Haig posteriormente expresou un certo grao de arrepentimento dicindo: "decidimos facer un disco case inaudible coas voces mesturadas moi baixo". Foi o seu único álbum mentres estiveron xuntos, e aínda que funcionou ben na lista independente británica, tivo unha pobre recepción da crítica. O seu anterior traballo Sorry For Laughing foi finalmente lanzado nunha reedición en CD no ano 1990 de The Only Fun in Town.[1]
A banda separouse antes de publicar o sinxelo de 1982 "The Farewell Single" a través do selo Les Disques du Crépuscule, que incluía a canción das Peel Sessions "The Missionary". Haig decidiu parar a banda mentres se atopaba nun pico de cratividade. Torrance uniuse a Boots for Dancing e posteriormente (con Weddell) formou The Happy Family con Nick Currie.[1] Haig inicou unha longa carreira en solitario, publicando unha serie de álbums a través do seu propio selo, Rhythm of Life, entre 1984 e 2008, mentres que Malcolm Ross uniuse a Orange Juice e despois tocou con Aztec Camera e Blancmange antes de iniciar unha carreira en solitario. Ross e Weddell reuníronse posteriormente en Magic Clan.[1]
Discografía
[editar | editar a fonte]Álbums
[editar | editar a fonte]Álbum | Ano | Selo |
---|---|---|
The Only Fun in Town | 1981 | Postcard Records |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Strong, Martin C. (2003) The Great Indie Discography, Canongate, ISBN 1-84195-335-0, p. 386
- ↑ 2,0 2,1 Larkin, Colin (1998) The Virgin Encyclopedia of Indie & New Wave, Virgin Books, ISBN 0-7535-0231-3, p. 232
- ↑ Reynolds, Simon (2005) Rip It Up and Start Again: postpunk 1978–1984, Faber & Faber, ISBN 978-0-571-21570-6, p. 349