José Antonio Calvo Montero
| José Antonio Calvo Montero | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 28 de abril de 1853 |
| Lugar de nacemento | Cartelle |
| Falecemento | 7 de novembro de 1937 |
| Lugar de falecemento | Ortigueira |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Santiago de Compostela |
| Ocupación | arquiveiro |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
José Antonio Calvo Montero, nado en Espiñoso (Cartelle) o 28 de abril de 1853 e finado en Ortigueira o 7 de novembro de 1937, foi un avogado e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de José Calvo, agrimensor, e Manuela Montero, que pertencía á fidalguía rural. Estudou no mosteiro dos escolapios de Celanova, e fixo o Bacharelato no Instituto de Ourense. Estudou Dereiro na Universidade de Santiago de Compostela. Unha vez licenciado, practicou a avogacía en Ourense e despois presentouse ás oposicións a notarías. Obtivo praza como notario en Ortigueira en 1880. En Ortigueira combinou as súas actividades de avogado coas de notario. Foi nomeado delegado da Xunta e Arquiveiro de Protocolos do Distrito de Ortigueira en 1889. Foi amigo persoal de Juan Fernández Latorre e o seu representante na comarca do Ortegal, participou con el na sociedade anónima que creou para o sostemento de La Voz de Galicia. Fundou El Eco Ortegano, que dirixiu o seu fillo Dámaso Calvo Moreiras. Deixou de editar o periódico en outubro de 1913 con motivo do falecemento da súa muller Rita Moreiras Pandiello.