Jorge Alejandro Santamarina
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de xaneiro de 1891 Buenos Aires, Arxentina |
| Morte | 8 de agosto de 1953 (62 anos) Olivos, Arxentina |
| Deputado da Arxentina | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Arxentina |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Buenos Aires |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Pai | Ramón Santamarina |
| Irmáns | Antonio Santamarina Valcárcel, Enrique Santamarina Valcárcel e Ramón Santamarina Valcárcel |
Jorge Alejandro Santamarina Valcárcel, nado en Buenos Aires o 17 de xaneiro de 1891 e finado en Olivos o 8 de agosto de 1953 foi un empresario e político arxentino de orixe galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi presidente do Banco da Nación Arxentina dende 1932 ata 1943, ministro de Facenda do goberno que xurdiu na revolución do 4 de xuño de 1943, deputado pola provincia de Buenos Aires, membro da Xunta reguladora de grans e vicepresidente, dende 1936 ata seu falecemento, da empresa familiar iniciada polo seu avó, Santamarina e Hijos[1][2]. A súa actuación no gremio consignatario na década de 1930 foi moi importante xa que logrou o cambio da forma de comercialización cando logrou derogar unha lei nacional que prexudicaba o sector.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Ramón Santamarina Valcárcel (o esforzado civilizador de Tandil)" (en español). Arquivado dende o orixinal o 07 de maio de 2009. Consultado o 10 de novembro de 2008.
- ↑ Juan Cruz Jaime. "SANTAMARINA E FILLOS, 118 anos na consignación" (PDF) (en español). p. 1. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de setembro de 2013. Consultado o 14 de marzo de 2009.
