Saltar ao contido

Jack Laviolette

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJack Laviolette

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento17 de xullo de 1879 Editar o valor en Wikidata
Belleville, Canadá (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte9 de xaneiro de 1960 Editar o valor en Wikidata (80 anos)
Quebec, Canadá Editar o valor en Wikidata
Peso170 lb Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónxogador de hóckey sobre xeo Editar o valor en Wikidata
Deportehóckey sobre xeo Editar o valor en Wikidata
LigaNational Hockey Association (pt) Traducir e National Hockey League Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDefenseman (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mano para tirarright-handed shot (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1904–1907 Michigan Soo Indians
1907–1909 Montreal Shamrocks
1909–1918 Canadiens de Montréal
Premios
WikiTree: Laviolette-202 Find a Grave: 7270564 Editar o valor en Wikidata

John "Jack" Laviolette, nado o 17 de xullo de 1879 en Belleville (Ontario, Canadá)[1] e finado o 9 de xaneiro de 1960 en Montreal (Quebec, Canadá), foi un xogador profesional de hóckey sobre xeo canadense profesional. Laviolette xogou durante nove tempadas nos Montreal Canadiens, equipo do que foi o seu primeiro capitán, adestrado, e general manager. Laviolette foi unha das primeiras estrelas francófonas do hóckey sobre xeo.

Laviolette foi un goleador excepcional dende a posición de defensa. Mais o verdadeiro lugar de Laviolette na historia do hóckey ten menos que ver co seu valor como anotador e máis co seu papel como verdadeiro organizador da fundación dos Canadiens, dos que foi o primeiro xogador, adestrador e general manager na súa tempada inaugural en 1910.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Infancia e debut

[editar | editar a fonte]

Jack Laviolette naceu en Belleville (Ontario), fillo de Antoine Rufiange Laviolette e Eliza Hébert, mais criouse en Salaberry-de-Valleyfield (Quebec), a onde se trasladou a súa familia cando tiña 12 anos.[2][3][4] Descubriu o hóckey sobre xeo patinando sobre a superficie conxeada das esclusas supervisadas polo pai de Didier Pitre[5].

Na tempada 1902-1903, Laviolette xogou no Bell AAA, que competía na liga do hockey da cidade de Montreal.[2] Na tempada seguinte, Pitre e el asinaron xuntos[6] para xogar no National de Montréal na nova Federal Amateur Hockey League. No transcurso da tempada de 1904 xogáronse seis partidos, e os xogadores do National clasificáronse en segunda posición por detrás dos Montreal Wanderers.[7] Laviolette, que podía xogar tanto en defensa como en ataque finalizou con oito goles en seis partidos, sendo o sexto máximo goleador da tempada.[4][8]

Profesional en América do Norte

[editar | editar a fonte]
A Estación Windsor, dende onde Laviolette e Pitre emprenderon a súa aventura nos Estados Unidos.

Nos Estados Unidos e a principios do século XX, a industria do cobre estaba en plena expansión para satisfacer as demandas crecentes de electricidade. Míchigan posuía numerosas minas e a vila de Houghton é un dos exemplos.[9] O Portage Lakes Hockey Club atraeu multitudes e James R. Dee, o seu propietario, quixo facer un negocio lucrativo e decidiu crear a primeira liga profesional do mundo. Jack « Doc » Gibson, un dentista chegado de Berlin (Ontario) que foi expulsado do hóckey de Ontario despois de ter aceptado moedas de ouro do alcalde de Berlin logo dunha vitoria contra unha cidade vechiña e responsable de recrutar xogadores do Canadá.[10] Cando Gibson regresou ao Canadá e correuse a voz de que en Míchigan se pagaba aos xogadores por xogar ao hóckey, Laviolette foi un dos primeiros xogadores en probar sorte e deixou Montreal.[11]

Laviolette xogou a tempada 1904-05 cos Michigan Soo Indians da LIH, un equipo con base en Sault Sainte-Marie. De volta a Montreal ao final da tempada, convenceu a Pitre, que aínda era xogador do National.[11] Esperaron aos dous xogadores na Estación Windsor, mais Pitre foi retenido polos propietarios do National, ao que lle impediron unirse a Laviolette na estación. Finalmente, conseguiu reunirse co seu amigo, fíxolle asinar un contrato e os dous xogadores agocháronse na estación para coller un tren rápido sen cruzarse cos directivos do National.[12] A aventura nos Estados Unidos non durou máis que tres tempadas en total, xa que os presidentes dos equipos canadenses decidiron dar o paso ao profesionalismo para tentar parar o éxodo dos seus mellores xogadores.[12] A LIH non puido manter aos seus xogadores mentres as ligas profesionais eran creadas en todas partes. Pitre e Laviolette regresaron a Montreal para xogar e a súa elección foron os Montreal Shamrocks da Eastern Canada Amateur Hockey Association para as dúas seguintes tempadas.[6]

Nacemento dos Montreal Canadiens

[editar | editar a fonte]
O equipo dos Canadiens na tempada 1912-13.

O 13 de novembro de 1909, a raíz dunha disputa entre os propietarios dos clubs membros da Eastern Canada Amateur Hockey Association e o propietario dos Montreal Wanderers, decidiuse formar unha nova liga, a National Hockey Association of Canada. A raíz da fundacióne por consello de Strachan, Jimmy Gardner, un director dos Wanderers, e John Ambrose O’Brien decidiuse explotar comercialmente a rivalidade entre os anglófonos e os francófonos de Montreal e crear un club de hóckey maioritariamente, senón totalmente, composto por xogadores de fala francesa. Para iso, encargáronlle a Laviolette recrutar xogadores francófonos para poder formar un novo club de hóckey que puidera rivalizar cos Wanderers. Naceu entón un novo equipo co nome de «Canadien» o 4 de decembro de 1909.[13] Laviolette puido entón contar coa axuda financeira de O'Brien para construír o novo equipo.[14] A misión de Laviolette era recrutar novos xogadores, ser director xeral, capitán, adestrador e xogador do equipo. Conseguiu recrutar a Pitre para xogar en defensa con el, Édouard "Newsy" Lalonde como rover,[Nota 1], Joseph Cattarinich nos goles do equipo e ataque: Ed Décarie como centro, e Arthur Bernier e Georges Poulin nos postos de aleiros.[5] Algúns destes xogadores que asinaron por ese primeiro equipo pasaron a formar parte posteriormente do Hockey Hall of Fame, como Newsy Lalonde, Didier Pitre e, o posteriormente incorporado Georges Vézina. O equipo que construíu Laviolette converteríase na franquía máis exitosa do hóckey profesional.

Como pola sinatura con Sault Sainte-Marie, a chegada de Pitre ao seo do equipo de Montreal complicouse e non se solucionou ata que se acudiu aos tribunais.[15] O primeiro partido do equipo foi unha vitoria, mais o resultado non se ten en conta porque pouco tempo despois, a Canadian Hockey Association fusionouse coa NHA e os contadores puxéronse a cero. Finalmente, o equipo finalizou na derradeira posición a liga regular con dúas vitorias en 12 encontros.[16] O equipo contou co reforzo de Georges Vézina para a seguinte tempada, cando remataron na segunda posición da clasificación con oito vitorias e outras tantas derrotas.[17]

Lalonde deixou o Club de hockey Canadien antes de comezar a tempada 1911-12 e Pitre tomou o relevo marcando 28 goles na súa conta particular.

Laviolette gañou a Stanley Cup en 1916 cos Canadiens, sendo esta a primeira vez que o club conseguía alzarse co trofeo.[18] No transcurso da súa única tempada nas pistas da NHL (1917-18), rexistrou 18 partidos e 2 goles. O 1 de maio de 1918, o seu coche bateu contra un poste e tiveron que amputarlle o pé dereito, o que puxo fin á súa carreira como xogador.[19] No inverno de 1921 xogouse un partido benéfico para Jack no Aréna Mont-Royal, no que non só foi o invitado de honor, seón que tamén arbitrou o partido.[20]

Morreu o 10 de xaneiro de 1960 en Montreal. O mesmo ano da súa morte, Laviolette foi introducido no Canada's Sports Hall of Fame como xogador de lacrosse,[21] e dous anos despois da súa morte foi introducido no Hockey Hall of Fame.[20]

Estatísticas

[editar | editar a fonte]

Estatísticas como xogador

[editar | editar a fonte]
    Liga regular   Play-offs
Tempada Equipo Liga PX G A Pts PIM PX G A Pts PIM
1903–04 Montreal Le National FAHL 6 8 0 8 — — — — — —
1904–05 Michigan Soo Indians IHL 24 15 0 15 24 — — — — —
1905–06 Michigan Soo Indians IHL 17 15 0 15 28 — — — — —
1906–07 Michigan Soo Indians IHL 19 10 7 17 34 — — — — —
1907–08 Montreal Shamrocks ECAHA 6 1 0 1 36 — — — — —
1908–09 Montreal Shamrocks ECHA 9 1 0 1 36 — — — — —
1909–10 Montreal Canadiens NHA 12 4 0 4 41 — — — — —
1910–11 Montreal Canadiens NHA 16 0 0 0 24 — — — — —
1911–12 Montreal Canadiens NHA 17 7 0 7 10 — — — — —
1912–13 Montreal Canadiens NHA 20 8 0 8 77 — — — — —
1913–14 Montreal Canadiens NHA 20 7 9 16 30 2 0 1 1 0
1914–15 Montreal Canadiens NHA 18 6 3 9 35 — — — — —
1915–16 Montreal Canadiens NHA 18 8 3 11 62 — — — — —
1915–16 Montreal Canadiens Stanley Cup — — — — — 4 0 0 0 6
1916–17 Montreal Canadiens NHA 17 7 3 10 24 — — — — —
1916–17 Montreal Canadiens St-Cup — — — — — 4 1 2 3 9
1917–18 Montreal Canadiens NHL 18 2 1 3 6 2 0 0 0 0
Totais IHL 60 40 7 47 86 — — — — —
Totais NHA 138 47 18 65 303 4 0 1 1 0
Totais St-Cup — — — — — 8 1 2 3 15

Estatísticas como adestrador

[editar | editar a fonte]

Laviolette adestrou únha única tempada aos Montreal Canadiens co seguinte registro:[22]

    Liga regular   Play-offs
Tempada Equipo Liga PA V D E Pts PA V D E
1909–10 Montreal Canadiens NHA 12 2 10 0 — — — — —

Premios e logros

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ O rover é un posto de xogador sen posición fixa, desaparecido a principios do século XX.
Referencias
  1. ↑ "Rexistro parroquial de St. Michael the Archangel, Belleville" (en inglés). familysearch.org. Consultado o 21 de novembro de 2015. 
  2. ↑ 2,0 2,1 (Normand & Bruneau 2008, p. 712)
  3. ↑ "Généalogie Elise Hebert" (en inglés). Généalogie du Québec et française d'Amérique. Consultado o 7 de decembro de 2015. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "Jack Laviolette". Legends of Hockey (en inglés). Hockey Hall of Fame. Consultado o 7 de decembro de 2015. 
  5. ↑ 5,0 5,1 (Normand & Bruneau 2008, p. 39)
  6. ↑ 6,0 6,1 (Diamond 1998, p. 1786)
  7. ↑ (Diamond 1998, p. 13)
  8. ↑ Diamond 1998, p. 744
  9. ↑ (McKinley 2006, p. 43)
  10. ↑ (McKinley 2006, p. 42)
  11. ↑ 11,0 11,1 (McKinley 2006, p. 48)
  12. ↑ 12,0 12,1 (McKinley 2000, p. 63)
  13. ↑ (McKinley 2006, p. 73)
  14. ↑ (Strachan 2000, p. 18-19)
  15. ↑ (McKinley 2006, p. 74)
  16. ↑ "Saison 1909-1910". Notre Histoire (en francés). Montreal Canadiens. Arquivado dende o orixinal o 10 de maio de 2010. Consultado o 12 de xaneiro de 2016. 
  17. ↑ "Saison 1910-1911". Notre Histoire (en francés). Montreal Canadiens. Arquivado dende o orixinal o 19 de xaneiro de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2016. 
  18. ↑ "Jack Laviolette". Notre Histoire (en francés). Montreal Canadiens. Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2016. 
  19. ↑ (Normand & Bruneau 2008, p. 76)
  20. ↑ 20,0 20,1 "Jack Laviolette. Biography". Legends of Hockey (en inglés). Hockey Hall of Fame. Consultado o 12 de xaneiro de 2016. 
  21. ↑ "Jack Laviolette" (en inglés). Canada's Sports Hall of Fame. Arquivado dende o orixinal o 08 de marzo de 2016. Consultado o 12 de xaneiro de 2016. 
  22. ↑ "Entraîneurs. Jack Laviolette (1909-1910)". Notre Histoire (en francés). Montreal Canadiens. Arquivado dende o orixinal o 10 de decembro de 2015. Consultado o 9 de decembro de 2015. 
  23. ↑ (Hockey Hall of Fame 2003, p. 56)

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
Creación do posto 		Adestrador dos Montreal Canadiens
1910–11 		Sucesor:
Adolphe Lecours
Predecesor:
Creación do posto 		Capitán dos Montreal Canadiens
1910 		Sucesor:
Newsy Lalonde
Predecesor:
Newsy Lalonde 		Capitán dos Montreal Canadiens
1911–12 		Sucesor:
Newsy Lalonde
Predecesor:
Creación do posto 		General Manager dos Montreal Canadiens
1909–10
con Joseph Cattarinich 		Sucesor:
George Kennedy
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Laviolette&oldid=6813041»