Illa Motu One

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Motu One
Localización do atol
Localización do atol
Situación
PaísFrancia
Colectividade de ultramarPolinesia Francesa
ArquipélagoIllas Marquesas
MarOcéano Pacífico
Coordenadas7°45′S 140°20′O / -7.750, -140.333Coordenadas: 7°45′S 140°20′O / -7.750, -140.333
Xeografía
Superficie0´03 km²
Longura máxima300 m.
Largura máxima100 m.
Punto máis alto3 m.
Demografía
PoboaciónDeshabitada

Motu One, (marquesano "illa de area"), chamada tamén en francés île de Sable, é unha illa das illas Marquesas, na Polinesia Francesa. Motu One administrativamente forma parte da comuna (municipio) de Nuku Hiva, na subdivisión administrativa das Marquesas.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Está situada ao norte do arquipélago, a 15 km ao nordés de Hatutu. É un pequeno banco de area sen vexetación situado no bordo occidental do arrecife de coral. A illa de feito consta de bancos de area sobre un arrecife coralino. Poderíase tratar dos restos dun atol mergullado. É o único arrecife das illas Marquesas, que se caracterizan por ser altas illas volcánicas sen arrecifes protectores. Motu One ten aproximadamente 5 km de diámetro. O illote ou illotes teñen sobre 3 hectáreas de superficie, elévanse só uns poucos metros por encima do nivel do mar e cambian regularmente debido á acción da correntes.[1]

Fotografía de satélite de Eiao, Hatutu e Motu One (a dereita). O atol de Motu One está ben visible.

Historia[editar | editar a fonte]

Segundo as tradicións os marquesanos visitaban Motu One para recoller ovos, pero non hai evidencias arqueolóxicas de que estivese habitado. O primeiro explorador en visitala foi o estadounidense David Porter, en 1813, que o chamou Lincoln Island. En 1992 declarouse como reserva natural. Tartarugas mariñas e unha ampla variedade de aves aniñan na illa. Exploradores posteriores tamén a chamaron Sand Island.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Status of Coral Reefs in French Polynesia" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de outubro de 2013. Consultado o 17 de xuño de 2014. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]