Illa Bubiyan

Illa Bubiyan

(ar) بوبيان
Tipo	illa
Localización
División administrativa	Al Jahra, Kuwait (pt)
29°47′N 48°11′L
Bañado por	Golfo Pérsico
Características
Dimensións	24 () × 40 () km
Superficie	863 km²
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	17 de maio de 2017
Identificador	6257
Sitio Ramsar

Illa Bubiyan (árabe: جزيرة بوبيان) é a illa máis grande na cadea de illas costeiras de Kuwait situada na esquina noroccidental do Golfo Pérsico, cunha superficie de 863 km². A illa está deshabitada.

A illa é maiormente plana e baixa, marismas de sal cobren a maior parte da costa. Hai algúns "wadis" intermitentes no centro da illa.

Sepárase do continente iraquí no nordés pola canle "Al-Zubayr" e desde a parte continental de Kuwait no suroeste pola canle "Al-Sabiyyah". Esta última canle tende ao redor do extremo norte da illa de Bubiyan, separándoa da illa Warbah. 5´4 km. ao nordés de Ras al Barshah, o punto máis austral, Bubiyan está unido ao continente por unha ponte de viga de formigón de 2´38 km. de longo sobre a canle de Khawr as Sabiyah, construído en 1981-1983 e inaugurado en febreiro de 1983, que é para uso exclusivamente militar.

O primeiro sarxento Félix Acosta, primeiro sarxento da compañía de armas, fala cun soldado kuwaití que custodia unha entrada á illa de Bubiyan o 21 de novembro de 2009, onde Marines e Mariñeiros coa 11ª unidade expedicionaria da mariña practicaban o desembarco desde os barcos á costa nas lanchas de desembarco 20-24 de novembro.

Durante a Guerra do Golfo de 1991, catro tramos da ponte foron destruídos; reconstruíronse en 1999. A illa converteuse nunha base militar en 1991 e serviu como tal desde entón. En novembro de 1994, Iraq aceptou formalmente a fronteira demarcada pola ONU con Kuwait, que fora expresada nas resolucións 687 (991), 773 (1992), 833 (1993) do Consello de Seguridade das Nacións Unidas que terminaron formalmente a reivindicación anterior da illa de Bubiyan.

A reserva de Mubarak al-Kabeer designouse como o primeiro humedal de importancia internacional do país. A reserva de 50.948 hectáreas consta de pequenas lagoas e pantanos salgados e é importante como parada para aves migratorias en dúas rutas migratorias; de Turquía á India e de Eurasia a África.