Illa Aion

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Illa Aion
(Остров Айон; Ostrov Aion)
Localización da illa
Vista aérea da illa
Situación
PaísRusia Rusia
distritoChukotka
MarMar de Siberia Oriental
Coordenadas69°45′N 168°30′L / 69.750, -168.500Coordenadas: 69°45′N 168°30′L / 69.750, -168.500
Xeografía
Superficie2.000 km²
Longura máxima63 km.
Largura máxima38 km.
Punto máis alto66 m.
Demografía
CapitalAion
Poboación440 (2006)
Densidade0´22 hab./km²

A illa Aion é unha illa na costa da península de Chukchi no mar de Siberia Oriental. A illa en se consiste principalmente en tundra baixa, e está principalmente poboada polo pobo Chukchi, que utilizan a tundra como pasto para os seus rabaños.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Está situado no lado occidental da Baía de Chaunskaya, directamente da Península de Nutel'gyrgym, no extremo oriental do Golfo de Kolyma. A illa ten 63 km. de longo e 38 km. de largo. Xeralmente é baixa e plana e hai moitos pequenos lagos e pantanos. A illa de Ayon está separada do continente polo estreito de Malyy Chaunskiy, unha canle baixa que apenas ten 2 quilómetros de largo no seu punto máis estreito. A baía ao sur e ao leste é Chaunskaya Guba. Administrativamente o Concello[1] de Ayon pertence ao distrito de Chaunsky, parte do Okrug Autónomo de Chukotka da Federación Rusa.

Hai dous pequenos asentamentos, Elvuney[2] (agora abandonado)[3] e Ayon no extremo noroeste da illa.

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

Crese que o nome da illa provén dunha de dúas fontes. En primeiro lugar, suxírese que provén da palabra Chukchi "Aio", que significa "cerebro", xa que a forma das illas é algo así como un cerebro.[2] A segunda é que se deriva da palabra Chukchi que significa "cobrar vida", en referencia ao feito de que aínda que a illa cóbrese de xeo e neve durante o inverno, no verán se derrite e a illa proporciona un bo pasto para os rabaños de renos, ademais de ser o fogar de enxames de mosquitos e de tabáns.[2]

Economía[editar | editar a fonte]

Rusia Soviética[editar | editar a fonte]

Logo da subida do comunismo na Unión Soviética na primeira parte do século XX, os rabaños dos nativos foron colectivizados en 1933 nun grupo chamado "Enmitagino".[2] Esta colectivización tivo moito éxito na illa e o colectivo Aion converteuse nun Kolkhoz oficial que eventualmente tería ao redor de 22.000 renos baixo o seu control.[2] Ademais do rabaño de renos, o novo colectivo tamén se dedicaba á caza marítima e a recolección de peles.[4]

Estableceuse unha estación polar na vila en 1941 e cunha dotación de sete acodes para manexar a nova estación.[4] Esta foi a primeira vez que a aldea habitouse permanentemente, os indíxenas viven alí só durante o verán cando levan os renos aos pastos, coa excepción duns poucos individuos que acoden no inverno para cazar.[4]

En 1944, o asentamento volveuse cada vez máis permanente e había 103 persoas que vivían en 23 casas.[4]

Post-Soviet[editar | editar a fonte]

Con todo, tralo colapso da Unión Soviética, retirouse o apoio estatal e os pastores, que estaban afeitos a ser fornecidos coa última tecnoloxía polo estado agora atoparon que non só tiñan que defenderse por si mesmos con respecto ao día a día, senón que non había ningunha garantía de recibir o diñeiro que se lles debía pola carne que proporcionaban ao Estado.[2]

O resultado disto é que as mandas reducíronse de 22.000 a só ao redor de 4.000. O resultado disto é que hai un desemprego considerable na cidade. Isto levou a unha gran cantidade de persoas á bebida, que non só ten efectos sociolóxicos. Tamén o lixo producido fomenta as enfermidades que agora sofren os renos, reducindo aínda máis o tamaño do rabaño.

Illas adxacentes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]