Hugo de Xabala
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século XII  |
| Morte | século XII |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote |
Hugo de Xabala (ou Hugo de Jableh) foi a mediados do século XII un bispo de Xabala (hoxe Jableh) no Principado de Antioquía.
Despois de que Zengi en 1144 conquistara o Condado de Edesa, o príncipe Raimundo de Antioquía enviou Hugo a pedir axuda ao papa Uxío III na súa residencia de Viterbo.[1][2] Hugo chegou a Italia en novembro de 1145. Despois diso, Uxío emitiu, o 1 de decembro de 1145, a bula papal Quantum praedecesores, na que chamou a Segunda Cruzada, a cal se uniu o rei de Francia. Hugo tamén dixo aos cronistas e ao bispo Otón de Frisinga que se esperaba que o Preste Xoán, un mítico rei sacerdote de fe cristiá nestoriana, gobernante dun reino alén de Persia, apoiaría os Estados Cruzados na loita contra os sarracenos.[1][2][3] Otón contou esta historia na súa Chronica sive Historia de duabus civitatibus. A crónica é a primeira mención documentada da lenda do Preste Xoán.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Wollschläger, S. 60
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Silverberg, S. 3–7
- ↑ Paul Halsall: Otto of Freising. Arquivado 13 de setembro de 2007 en Wayback Machine.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Robert Silverberg: The Realm of Prester John. Ohio University Press, 1996. ISBN 1-84212-409-9
- Hans Wollschläger: Die bewaffneten Wallfahrten gen Jerusalem. Wallstein 2003. ISBN 3-89244-659-8, S. 60