Germán Yanke
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de xuño de 1955 Bilbao, España |
| Morte | 14 de maio de 2017 (61 anos) Sopelana, España |
| Causa da morte | Doenza cardiovascular |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista , escritor , presentador de televisión |
| Lingua | Lingua castelá |
| Participou en | |
| 9 de abril de 2003 | Democracia sen rabia |
Germán Yanke Greño, nado en Bilbao o 21 de xuño de 1955 e finado en Sopelana o 14 de maio de 2017, foi un xornalista español.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Era fillo de pai checo. Licenciado en Dereito e Xornalismo, comezou a súa carreira no diario El Correo de Bilbao como correspondente na Haia. Até 2000 foi subdirector do diario El Mundo na edición do País Vasco que dirixía Melchor Miralles. Tamén ocupou os cargos de director da revista Época entre 2000 e 2002, e de director adxunto do programa radiofónico La Linterna de Cope.
En maio de 2004 foi contratado pola cadea autonómica madrileña Telemadrid para dirixir e presentar Telenoticias 2. A partir de setembro dese ano pasou a facerse cargo dun novo espazo de noticias, Diario da noite, cun estilo xornalístico máis persoal, no que se compaxinaba información con opinión e entrevistas.
A relación coa cadea mantívose até finais de 2006, cando os directivos da mesma tomaron a decisión de prescindir de Pablo Sebastián, un dos colaboradores de Yanke, dimitindo este para abandonar Telemadrid e ser substituído polo escritor Fernando Sánchez Dragó.[2] O xornalista alegou intromisión por motivos políticos no seu traballo.[3][4]
Desde principios de 2007 asinaba unha columna no diario ABC e do xornal na rede Estrella Digital. En setembro de 2010, Ernesto Sáenz de Buruaga fichouno para o faladoiro matinal de Así son las mañanas, na cadea radiofónica COPE. Tamén colaborou nos programas La Tuerka e Fort Apache, presentados por Pablo Iglesias Turrión.
Yanke faleceu o 14 de maio de 2017 aos 61 anos, por insuficiencia respiratoria. A súa saúde era delicada desde que fora vítima dun infarto cerebral en 2013.[3]
Libros publicados[editar | editar a fonte]
- Furor en Bilbao (1987)
- Álbum de agujeros (1988)
- La verdad en el pozo (1999)
- Blas de Otero con los ojos abiertos (1999)
- Euskal Herria, año cero: la dictadura de Ibarretxe (2003)
- Ser de derechas: manifiesto para desmontar una leyenda negra (2004)
- Ciudad sumergida (2007)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Muere Germán Yanke a los 61 años. ABC (14-05-2017)". Consultado o 15-05-2017.
- ↑ "Muere Germán Yanke. Huffington Post (14-05-2017)". Consultado o 15-05-2017.
- ↑ 3,0 3,1 "Fallece el periodista Germán Yanke a los 61 años. Elcorreo.es (14-05-2017)". Consultado o 15-05-2017).
- ↑ "Yanke deja «Diario de la noche», de Telemadrid, a causa de una intromisión por motivos políticos. La Voz de Galicia (09-06-2010)".
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Germán Yanke |
