Galindo Garcés
| Galindo Garcés | |
|---|---|
| Nacemento | c. século IXxuliano |
| Falecemento | 844 |
| Ocupación | gobernante |
| Pai | Garcia I Galíndez |
| Nai | Matrona Aznárez de Aragón e Nunilona Íñiguez |
| Cónxuxe | Guldreguth |
| Irmáns | Velasco Garcés, Iñigo Garcés e Quisilo Garcés |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Galindo Garcés, finado en 844, foi Conde de Aragón desde 833 ata a súa morte en 844.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo e sucesor de García I Galíndez de Pamplona (Conde de Aragón 820-833), era neto de Galindo Belascotenes e tataraneto de Belasco, conde de Pamplona (799-812).
Casou con Guldregut, ambos fundadores e benfeitores do Mosteiro de San Pedro de Siresa. Ao non ter descendencia, o condado pasou ao seu tío Galindo I Aznárez, irmán da súa nai Matrona Aznárez, tamén conde de Urgell (830-833), Cerdanya (830-833), Pallars (833-834) e Ribagorza (833-834).
| Predecesor: García I Galíndez |
Conde de Aragón 833 - 844 |
Sucesor: Galindo I Aznárez |
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Ubieto Arteta, Antonio (1986). Cartulario de Siresa. Textos Medievales. ISBN 84-7013-217-2.
