Front Nacional de Catalunya
| Front Nacional de Catalunya | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Tipo | organización política e partido político catalán  | ||
| Parte de | Pacto Democrático por Cataluña e Catalunya Lliure | ||
| Ideoloxía política | Independentismo catalán, socialismo, socialismo autoxestionario, marxismo e Canibalismo | ||
| Personalidades | |||
| Secretario/a | Francesc Espriu i Puigdollers (pt)  1980 Jordi Casas-Salat i Fossas (en) 1978 - 1979Joan-Ramon Colomines-Companys (en) 1974 Joan Colomines 1969 - 1973 Joan Cornudella i Barberà (en) | ||
| Entidades | |||
| Organización xuvenil | Joventut Obrera del Front Nacional de Catalunya (en) | ||
| Data | |||
| Fundación | 1940 | ||
| Disolución | 1990 | ||
| Localización | |||
| País | España | ||
| Sede | Barcelona | ||
| Contacto | |||
| Páxina WEB | fnc.cat | ||
| Redes |    | ||
| [ Wikidata ] | |||
Front Nacional de Catalunya (FNC) foi unha organización política catalá fundada en Perpiñán como fronte patriótica de organizacións políticas nacionalistas catalás no exilio tras a guerra civil española.
En 1942 Nosaltres Sols, Estat Català e a Federació Nacional d’Estudiants Nacionalistes participaron na creación da FNC e a organización traballou durante a segunda guerra mundial como aliada da resistencia francesa e dos servizos de intelixencia polacos e británicos e organizando o paso polos Pireneos ata España de máis de 800 aviadores aliados, xudeus e outros fuxitivos.
A FNC reivindicaba o dereito á autodeterminación, organizou unha sección militar no interior que foi desartellada pola policia en 1946. En 1947 Estat Català retírouse da fronte. En 1960 a FNC definiuse como socialista e na procura da independencia dos países cataláns. En 1968 produciuse a escisión dunha parte da militancia que fundou o Partit Socialista d'Alliberament Nacional. A FNC tivo escaso protagonismo durante a transición e disolveuse formalmente en 1982.
